Praca licencjacka o tytule „Vintage – od wyznacznika statusu kobiety do szeroko pojętego hobby zbierackiego” porusza problematykę kolekcjonowania odzieży historycznej oraz jej codziennego użytkowania przez kolekcjonerów. Miała ona na celu ukazanie przedmiotów vintage w wielu kontekstach, w jakich one funkcjonują poprzez swój rodowód historyczny, nierzadko związany z wojennymi zawieruchami, jakie przeszły nad Europą. Ujęła ona także konteksty, w jakich przedmioty vintage funkcjonują współcześnie oraz stereotypy, jakimi są one objęte. Teoria użyta do omówienia przedstawionej problematyki wywodzi się z zakresu badań nad antropologią rzeczy i dotyczy sieci relacji, w jakich funkcjonuje człowiek wraz z przedmiotami. Zawarła w sobie również wątki hermeneutyczne mające nakreślić sposoby interpretowania przedmiotów historycznych nie poprzez kontekst dekady, w której powstały, a sposoby ich re-interpretowania w czasach współczesnych. Jednocześnie w pracy podkreślona została relacja pierwotnego znaczenia przedmiotu dla pamięci współcześnie żyjących ludzi, szczególnie kiedy mowa o przedmiotach, które przetrwały zagładę i często są ostatnim reliktem ze świata, który po 1945 roku przestał istnieć. Aspekt emocjonalny, jaki związany jest z tymi przedmiotami, jest niezwykle ważny. Praca poruszyła również problem stereotypów funkcjonujących wokół kobiet i kojarzonych z dekadami, z których wywodzi się noszona przez nie odzież. Miała na celu ukazanie różnic pomiędzy vintage a rekonstrukcją historyczną i pokazanie, że społeczność osób zafascynowanych stylem vintage nie odtwarza stylu życia z ubiegłych dekad, a wybiera taką odzież przez wgląd na własne poczucie estetyki, etykę produkcji czy ekologię. Ponad to w pracy został ukazany hobbystyczny aspekt kolekcjonowania odzieży historycznej, o którą aby dbać, trzeba posiadać wiedzę na temat konserwacji i naprawy obiektów, które nierzadko mają już status muzealny. Wywiady przeprowadzone z pięcioma respondentkami miały na celu ukazanie głosu osób wywodzących się ze środowiska, do którego należy również autorka pracy. Opowiedziały one własnym głosem, z czym dla nich wiąże się praktykowanie vintage na co dzień oraz noszenie odzieży historycznej w przestrzeni publicznej nie jako elementu charakteryzacji, a jako przedmiotów inkorporowanych na stałe do własnego stylu – w myśl przenoszenia fragmentu historii do czasów współczesnych, a nie osoby „przebranej” do czasów minionych.

Telefon komórkowy posiada historię pełną dynamicznych przeobrażeń i szybkich zmian. Na przestrzeni lat zyskał wiele nowych funkcji i stał się aktorem uczestniczącym w praktykach społecznych i codzienności jednostek. Niniejsza praca poszukuje odpowiedzi dotyczącej wpływu smartfonu na komunikację międzyludzką, przy jednoczesnym skupieniu się na podmiotowości urządzenia. Refleksje i rozważania koncentrują się na tym, jakie relacje nawiązują ludzie ze smartfonem oraz w jakim stopniu smartfon jest „codziennym towarzyszem” większości osób. Celem pracy było wypracowanie kategorii, idei oraz myśli, które otworzą więcej możliwości dla badań nad tytułowym zagadnieniem oraz są w stanie pomóc dyscyplinie, jaką jest antropologia, podejmować głębokie analizy i wysuwać inspirujące wnioski na temat relacji człowiek-smartfon. W pracy przedstawiono i omówiono badania z zakresu antropologii mediów, digital anthropology, medioznastwa, netnografii, STS, a także nurty i kategorie, tj. posthumanizm i transhumanizm, nowy materializm oraz etnografia transrelacyjna. Przedstawiona problematyka relacji człowiek-smartfon została wzbogacona programem badawczym Bruno Latoura, pojęciem „cyborga” Donny Haraway oraz ideami Rosi Braidotti. Ostatni rozdział przedstawia także dotychczasowe badania nad przestrzenią wirtualną w czasie trwania pandemii COVID-19. Cytaty rozmówców/-czyń z badań przeprowadzonych przed i w czasie pandemii uzupełniają dotychczasowe koncepcje o indywidualne historie, w których telefon ma różnorakie znaczenie oraz odgrywa różne role.

Celem pracy jest analiza kategorii wstydu w ponowoczesności. W pierwszej części dokonano rozpoznania teorii dotyczących tej emocji z uwzględnieniem perspektywy interdyscyplinarnej, obejmującej nie tylko koncepcje antropologiczne, ale również psychologiczne, socjologiczne i filozoficzne. Zaprezentowano zarówno historyczne rozumienie pojęcia wstydu, jak i aktualne rozbieżności w jego definiowaniu. Przedstawiono konteksty społeczne i kulturowe, w których podejmowano temat wstydu, ze szczególnym uwzględnieniem badań nad emocjami w ponowoczesności. Następnie omówiono najważniejsze cechy wstydu, takie jak indywidualność, relacyjność oraz jego pozytywny i negatywny charakter. Opisano również trzy funkcje wybrane przez autorkę jako kluczowe dla tej emocji: autokontrolę, regulację życia społecznego oraz reprodukcję władzy. Przedstawiono wstyd jako nadzorujący przestrzeganie obowiązujących norm. Jednocześnie zauważono, że w świecie ponowoczesnym trudną do przecenienia rolę odgrywa autokontrola, która ostrzega przed możliwym poczuciem dyskomfortu i tym samym mobilizuje jednostkę jeszcze przed dokonaniem społecznie nieakceptowanego czynu. W drugiej części pracy dokonano próby analizy obecności wstydu w jego obszarach wytwórczych, spośród których zwrócono szczególną uwagę na proces socjalizacji i media, a także na kategorie: religii, płci i seksualności oraz statusu społecznego. Opisano sposób, w jaki uczy się wstydu na etapie edukacji oraz zwrócono uwagę na szkołę jako główne miejsce jego reprodukcji. Dokonano również analizy obecności tej emocji w mediach oraz opisano zjawisko zawstydzenia publicznego, które może być narzędziem walki o władzę. Zwrócono uwagę na charakterystyczną dla mediów kulturę upokarzania, która stosuje wstyd jako gwarant zachowania wysokiego statusu społecznego. Następnie opisano inne obszary reprodukcji wstydu. Zwrócono uwagę na tożsamość, która w ponowoczesności jest projektem możliwym do zrealizowania przez jednostkę dzięki kontroli emocji, w tym wstydu, który ma chronić m.in. status społeczny czy ekonomiczny. Przedstawiono także różne wymiary tej emocji na płaszczyźnie religijnej, gdzie wstyd można odczuwać w związku z wyznawaną wiarą, ze względu na życie w państwie o silnym oddziaływaniu Kościoła lub postrzegać jako cnotę sprzyjającą przestrzeganiu zasad. Dokonano analizy kategorii płci i seksualności, które nierozerwalnie łączą się z genezą zjawiska wstydu. Jednocześnie zwrócono uwagę na to, że nadal istnieją obszary tabu pozostające poza głównym nurtem, tzw. „erotyczne podziemie”. W trzecim rozdziale odwołano się do własnych badań antropologicznych, na podstawie których rozwinięto definicje przedstawione w poprzednich rozdziałach, z uwzględnieniem perspektywy rozmówczyń i rozmówców. Na podstawie ich wypowiedzi dokonano analizy relacyjności wstydu, m.in. w kontekście bycia Polakiem na emigracji, o czym wspominają informatorzy jako o wątku silnie powiązanym z tą emocją. Wprowadzono również nowe kategorie, uznane przez rozmówców za

Moja praca licencjacka o tytule "Sposoby spędzania czasu wolnego w PRL-u jako przestrzeń kreowania i odczuwania wolności" traktuje o podejściu ludzi żyjących w okresie Polski Rzeczypospolitej Ludowej do kategorii wolności, a zarazem o tym jak tą wolność odnajdywali w komunistycznej rzeczywistości. Moim głównym zainteresowaniem jest to jak społeczeństwo poradziło sobie z narzuceniem nowego systemu przez Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich (ZSRR). W pracy udowadniam, że wolność należy się każdemu człowiekowi, a ZSRR, wkraczając na polskie ziemie, tą wolność ludziom odebrało. Pokazuję, że czas wolny w PRL-u dawał namiastkę swobody obywatelom. W związku z tym przedstawiam różne formy relaksu i odpoczynku, z których korzystało społeczeństwo. Wybrałam ten temat z subiektywnego odczucia braku literatury antropologicznej o takiej treści. Pierwszy rozdział traktuje o samej kategorii wolności z różnych perspektyw takich jak: antropologiczna, polityczna, filozoficzna, aksjologiczna i psychologiczna. Dzięki temu pokazuje wielowymiarowość wolności, różne założenia i koncepcje. Prezentuje w nim również definicje wolności moich rozmówców. Drugi rozdział jest streszczeniem dziejów PRL-u z perspektywy historycznej. W nim zamieszczam najważniejsze wydarzenia dla naszego kraju, które są dowodem na odebranie wolności obywatelom. Charakteryzuje również system komunistyczny, przez co dowodzę, że swoboda w PRL została stłamszona i znacznie ograniczona przez władze. Trzeci rozdział, natomiast jest efektem rozmów z moimi respondentami. Przedstawiam w nim formy odpoczynku i relaksu, które były popularne w czasach peerelowskiej rzeczywistości. Cały rozdział opatrzony jest licznymi fotografiami z PRL-u. W niniejszej części pracy pokazuje, że panujący wówczas rząd proponował obywatelom różne sposoby spędzania wolnego czasu, aczkolwiek nie zawsze społeczeństwo wybierało opcje rządowe. Przedstawiam na jaki odpoczynek ludzie stawiali prywatnie i dlaczego odnajdywali w tych sposobach wolność. Do napisania niniejszej pracy licencjackiej korzystałam z literatury, różnych artykułów i publikacji. Przeprowadziłam rozmowy z ludźmi żyjącymi w PRL-u oraz wykonałam dwie ankiety internetowe ukazujące skojarzenia z tym właśnie okresem oraz z samą wolnością. Pomogło mi to uzyskać szerszy obraz na interesujący mnie problem.

W swojej pracy opisuję ruch permakultury, skupiając się głównie na jego społecznym i etycznym wymiarze. Staram się przybliżyć sposób pojmowania i rozumienia świata ludzi, którzy żyją zgodnie z jej zasadami etycznymi. W pierwszym rozdziale wyjaśniam pojęcie permakultury, przybliżam etymologię, znaczenie, historię i prekursorów oraz główne założenia teoretyczne i etyczne. Następnie zarysowuję kontekst polityczno-społeczny przełomu lat 60. i 70., czasu tzw. kontrkultury, podczas którego narodził się również ruch permakultury. W kolejnej części pracy skupiam się w dużym stopniu na badaniach terenowych, które przeprowadziłam wśród permakulturowych społeczności w Niemczech, Szwecji i Polsce. Przytaczam ich opowieści o motywacjach do zmiany życia i sposobach postrzegania świata oraz o osobistym rozumieniu tego, czym jest permakultura. Cały trzeci rozdział poświęcony jest permakulturze w Polsce, opisuję jej początki, obecne działania i prognozy na przyszły rozwój. Rozdział ten zawiera również osobiste przemyślenia dotyczące moich badań terenowych i propozycję ogólnie zarysowanej metody badawczej. Ostatni rozdział poświęcony jest czasom współczesnym, opisuję nowe, rozwijające się zjawisko, jakim jest permakultura społeczna, rozważam nad „antysystemowością permakultury”, czy raczej niezgodą na funkcjonowanie współczesnego świata. Zastanawiam się również nad tym, czy permakultura może wspomóc zmagania z kryzysem klimatycznym, a także poddaję pod krytykę pewne jej aspekty. Tak zarysowana praca ma na celu jak najlepsze zrozumienie świata ludzi żyjących zgodnie z zasadami etycznymi permakultury poprzez konteksty historyczne, lieraturę tematyczną, opowieści i doświadczenia moich współrozmówców, badania terenowe oraz własne obserwacje.

Obecność twórczości fantasy w popkulturze wzrasta z roku na rok. Społeczności skupione wokół jej tematyki rozwijają się już od dekad, a nowe media ten rozwój dodatkowo przyspieszają. Fandom fantasy zrzesza miłośników twórczości z całego świata. W pracy została przedstawiona analiza ogólnego funkcjonowania społeczności, a także wywieranego przez nią wpływu na osoby do niej przynależące. Nakreślone zostały aspekty życia indywidualnego fanów, w kontekście samorozwoju, zarówno osobistego, jak i zawodowego, motywowanego zamiłowaniem do twórczości fantasy. Zagadnienia zostały omówione na podstawie internetowej działalności fanów, rozmów przeprowadzonych z aktywnymi miłośnikami fantasy, a także własnych doświadczeń wynikających z przynależności do fandomu. Na podstawie literatury przedmiotu omówione zostały zagadnienia dotyczące założeń teoretycznych fan studies.

Tematem mojej pracy jest funkcja i znaczenie tatuażu w społeczności Travellers. Wybrałam ten temat, ponieważ wydał mi się on interesujący ze względu na specyfikę, sposób funkcjonowania, poczucie tożsamości irlandzkich Cyganów i odmienne od przyjętych w literaturze rozumienie przez nich celowości tatuowania ciała. Żyjemy w świecie nieustannego zderzania się postaw kulturowych. Współczesny świat staje się w coraz większym stopniu miejscem konfrontacji przedstawicieli różnorodnych kultur, narodowości, czy religii. Obserwowaniem tego zjawiska, jego badaniem zajmują się przedstawiciele wielu dyscyplin naukowych, a wśród nich antropolodzy, socjolodzy, pedagodzy, psycholodzy. Do analizy tematu wykorzystuję poglądy reprezentowane przez te nauki.

W pracy skupiam się na antropomorfizacji psa we współczesnej kulturze europejskiej. Na podstawie literatury analizuję relację człowieka z tym zwierzęciem, poszukując przy tym motywów powstania owej więzi.Poruszam wątki wykorzystania ich naturalnych instynktów w pracy dla człowieka i odnoszę je do ogółu sytuacji. Kluczowym pytaniem dla mojej pracy jest: co chroni psa przed zjedzeniem?

Praca dotyczy problematyki gier dla wielu graczy i społeczności, jakie wokół owych gier się wytwarzają. Autor opiera się literaturze przedmiotu oraz obserwacjach i badaniach przeprowadzonych na forum.toribash.com. Całość pracy opiera się na trzech tezach - gry multiplayer i ich społeczności wytwarzają relacje społeczne w swoich aspektach nierozróżnialne i nie mniej trwałe od relacji nawiązywanych twarzą w twarz; jednostki dążą do dewirtualizacji tych relacji; przedstawiana społeczność to społeczność budowniczych w rozumienia Roberta Kozinetsa. Pierwszy rozdział zawiera wprowadzenie do tematyki ludologicznych badań gier, netnograficznych analiz społeczności internetowych, nowych mediów i Web 2.0. Autor opiera się na pracach takich badaczy jak Manuel Castells, Robert Kozinets, Jasper Juul, Tim O'Reilly, Roger Callois czy Johan Huizinga. Drugi rozdział przedstawia podstawowe informacje na temat analizowanej gry oraz forum, a także przykłady opisów różnych społeczności z literatury przedmiotu (Dominika Urbańska-Galanciak ,,Homo players. Strategie odbioru gier komputerowych”, Jane McGonigal ,,To nie jest gra – estetyka immersyjna i kolektywne granie” T. Wright, E. Boria i P. Breidenbach ,,Grając w Counter-Strike'a. Twórcze działania graczy w sieciowych grach FPS”) Trzeci rozdział składa się z opisu przedstawianej społeczności z perspektywy obserwacji, metodologii przeprowadzonych badań i sposobu doboru respondentów, oraz przedstawienia danych uzyskanych dzięki tym badaniom. Dane te dotyczą opinii graczy na temat społeczności której są częścią, ich osobistych historii z nią związanych,odczuć temu towarzyszącym, relacji w jakie wchodzili z innym jej członkami czy roli jaką pełni ona w ich życiu. Prace kończy podsumowanie, gdzie autor ocenia, czy zakładane początkowo tezy udało się pozytywnie zweryfikować i dokonuje refleksji nad przeprowadzonymi badaniami i możliwością ich kontynuacji.

Jest to praca dotycząca folkloru dziecięcego, sposobu jego powstawania w określonej grupie wiekowej, opisująca funkcje, jakie w życiu dziecka pełni folklor słowny, zastosowanie tworów folklorystycznych w komunikacji między dziećmi, wpływ obecnej kultury medialnej na treści oraz dynamiczność jego zmian. Na podstawie przeprowadzonych badań określam czy słowny folklor dziecięcy nadal jest integralną częścią ich środowiska, czy to, co tworzą dzieci, jest niezbędne w ich funkcjonowaniu i czy ma wpływ na więzi lub relacje między nimi. Opisuję modyfikacja i tworzenie folkloru dziecięcego pod wpływem współczesnych mediów, czyli telewizji i Internetu.

Tematem mojej pracy są gry niezależne i miejsce jakie zajmują w kulturze gier komputerowych. Celem niniejszej pracy nie jest skonstruowanie definicji gry niezależnej, ponieważ jak wykazuję, zadanie to jest niemal niemożliwe. Skupiam się na tym w jaki sposób pojęcie gier indie funkcjonuje w branży komputerowej oraz jakie cechy i konsekwencje łączą się z takim klasyfikowaniem gier. W rozdziale pierwszym prezentuję funkcjonowanie gier komputerowych na polu badań społecznych. Omawiam wybrane klasyczne i współczesne teorie gier komputerowych, konteksty ich badań oraz próby zdefiniowania gier komputerowych. Pojawiają się w nim także akademickie konteksty badania gier niezależnych. W rozdziale drugim przyglądam się zaś dyskursowi niezależnych gier komputerowych. Zostały w nim zawarte wypowiedzi niektórych twórców gier uznawanych za niezależnych oraz graczy. Trzeci rozdział jest połączeniem teoretyczno-metodologicznych rozważań rozdziału pierwszego z materiałem zaprezentowanym w rozdziale drugim. Prezentowana przeze mnie analiza skupia się na tym co wyróżnia gry niezależne spośród innych dostępnych na rynku gier komputerowych.

Praca podejmuje temat funkcjonowania dyskursu ezoterycznego w krajach, w których występuje społeczeństwo typu informacyjnego. Ujmuje to w kontekście współczesności, po przemianach rewolucji komunikacyjnej. Omawia kwestie związane z kształtem i rozwojem wiedzy ezoterycznej oraz sposobami jej istnienia.

Tematem pracy licencjackiej jest zagadnienie mityzacji sportu w odniesieniu do kolarskiego wyścigu klasycznego, Paryż-Roubaix. Praca opiera się na rozumieniu mitu jako wtórnego systemu semiologicznego oraz uznaje sport za dziedzinę szczególnie podatną na mityzację. Koncentruje się przede wszystkim na wyścigu kolarskim Paryż-Roubaix, aby na jego przykładzie prześledzić sposoby wytwarzania się nowych mitów. W celu wyjaśnienia fenomenu wyścigu ściśle powiązanego z jego mityzacją, praca omawia najważniejsze czynniki mitotwórcze: symbole wyścigu takie jak Trouée d'Arenberg oraz towarzyszące im narracje kreowane przez media, zawodników oraz kibiców.

Na przykładzie omówionych przypadków praca pokazuje w jakich obszarach życia społecznego, zawodowego i prywatnego dyskryminacja i wykluczenie społeczne oddziałują na życie osób korygujących swoją płeć w Polsce i z jakimi problemami zmagają się na co dzień.