Praca stanowi próbę przyjrzenia się relacjom sąsiedzkim we wrocławskiej kamienicy komunalnej. Tytuł odnosi się do specyficznego mikroklimatu społecznego jaki powstaje w toku zawiązywania się relacji sąsiedzkich. Praca składa się z trzech rozdziałów, poświęconych kolejno antropologii miasta, kategoriom miasta, miejskości i sąsiedztwa oraz kamienicy przy ulicy Wysokiej 4 i jej mieszkańcom. W tekście pojawiają się dwa główne wątki, które wyklarowały się w toku prowadzonych badań, pierwszy dotyczy mieszkalnictwa komunalnego, drugi relacji sąsiedzkich oraz ich przemian. Badania oparte są na obserwacji oraz pogłębionych niestrukturyzowanych wywiadach z mieszkańcami kamienicy. Wyniki badań potwierdzają tezy zawarte w literaturze przedmiotu, dotyczące przemian relacji sąsiedzkich, które współcześnie zawiązują się wokół wspólnych praktyk społecznych, a wspólnota terytorialna, dająca podstawy klasycznie rozumianego sąsiedztwu stanowi jedynie pewnego rodzaju fundament dla budowania owych relacji. W pracy pojawiają się również interesujące spostrzeżenia dotyczące mieszkań komunalnych i niepewnej sytuacji ich lokatorów.

Praca dotyczy współczesnej sytuacji społeczno-kulturowej Romów w Polsce, a także stosunku społeczeństwa polskiego do narodu romskiego oraz Romów do Polaków. Autorka głównie opiera się na pracach znanych cyganologów, ale także na własnych badaniach terenowych. Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym z nich opisana została historyczna geneza Romów, ale także ich współczesna liczebność w Polsce i Europie. Rozdział drugi poświęcony jest organizacji społeczności romskiej w Polsce oraz działalności społeczno-kulturowej, w tym zwraca uwagę na przysługujące Romom prawa wynikające z ustawodawstwa polskiego i unijnego. Autorka odwołuje się do najnowszych rozporządzeń. W tym rozdziale opisana została także specyfika kultury romskiej, np. wczesne zawieranie małżeństw. Ostatni rozdział jest rozdziałem badawczym i porusza problematykę funkcjonowania stereotypu oraz przedstawia medialny wizerunek Roma promowanego przez środki masowego przekazu. Na podstawie badań terenowych autorka przedstawia opinie Polaków na temat Romów, ale także Romów na temat Polaków.

Praca podejmuje temat funkcjonowania dyskursu ezoterycznego w krajach, w których występuje społeczeństwo typu informacyjnego. Ujmuje to w kontekście współczesności, po przemianach rewolucji komunikacyjnej. Omawia kwestie związane z kształtem i rozwojem wiedzy ezoterycznej oraz sposobami jej istnienia.

W pracy, w oparciu o teorię obrzędów przejścia Arnolda van Gennepa, analizie zostało poddane zjawisko zaręczyn we współczesnej Polsce, z uwzględnieniem jego tła historycznego. Zwrócono uwagę na elementy, które zachowały się do dziś oraz na ich znaczenie. Praca składa się z trzech rozdziałów. W dwóch pierwszych opisane zostały poszczególne etapy zaręczyn, z podziałem na ich tradycyjny oraz współczesny przebieg. W ostatnim analizowane jest zjawisko wiecznego narzeczeństwa, jak również alternatywy dla małżeństwa w postaci związków partnerskich. Współczesności ukazana jest z dwóch perspektyw. Respondenci zostali podzieleni na osoby, które zaręczyny i narzeczeństwo traktują jako drogę do małżeństwa oraz takie, które co prawda zaręczają się, ale ślub jest im obojętny lub wybierają one inne formy związków. Głównym źródłem informacji były badania terenowe przeprowadzone wśród młodych ludzi w latach 2014–2015 we Wrocławiu, a także literatura etnograficzna poświęcona obrzędowości weselnej. Wykorzystane zostały również książki socjologiczne, psychologiczne oraz popularnonaukowe. Zdobyta w ten sposób wiedza została uzupełniona informacjami pochodzącymi z for internetowych dotyczących badanej problematyki.

Praca pod tytułem "Współczesne święta i świętowanie w opiniach osób starszych, na przykładzie Walentynek, Dnia Kobiet i Halloween" ma na celu przedstawienie obrazu postrzegania wyżej wymienionych świąt przez osoby powyżej 60. roku życia. Skupiłam się na osobach w dojrzałym wieku, ponieważ to one są świadkami zachodzących zmian we współczesnej kulturze poczynając od czasów przed transformacją ustrojową w Polsce. Osoby te zostały także świadkami "skoku" cywilizacyjnego polegającego na szybkim rozwoju technologii, która zmusiła starszych do odnalezienia się w nowej, często trudnej, sytuacji. W pracy poruszam także wątki dotyczące globalizacji i konsumpcjonizmu.

Praca wprowadza w zagadnienia dotyczące współczesnego tatuażu, który jest popularny w rozmaitych kręgach społecznych i kulturowych. Rola i funkcje zdobienia ciała znacznie zmieniały się na przestrzeni wieków, toteż warto przedstawić historię tatuażu, która sięga czasów prehistorycznych. Modyfikacje ciała są obecnie formą, która posiada wielorakie znaczenia oraz motywy ich wykonania. Proces zdobienia poprzez tatuowanie diametralnie zmieniało się na przestrzeni wieków - konteksty wykonywania, czy też same motywy w dzisiejszych czasach mają zupełnie odmienne znaczenie. Praca przybliża zjawisko przedstawiania ciała jako tekstu oraz sposobu na wyrażenie swojego „ja”. Ciało i sposób jego prezentacji znacznie wpływa na kształtowanie tożsamości oraz postrzeganie przez społeczeństwo. Stało się przedmiotem zmian i wpływów, ale także miejscem kultu i rytualnych pielęgnacji. Praca opiera się na teorii zaczerpniętej z literatury różnych dziedzin uzyskując dzięki temu bardziej szczegółową bazę teoretyczną, która następnie uzupełniona jest o badania przeprowadzone wśród osób posiadających tatuaże. Zawierają się tu historie, motywy i funkcje tatuażu prezentowane przez osoby z różnych warstw społecznych - przedstawione są obrazy na ciele artystyczne, więzienne i amatorskie. Dzięki temu mamy możliwość spojrzeć na tatuaż jako zjawisko wielowymiarowe. Poruszone zostały także kwestie percepcji odbioru tatuażu we współczesnym świecie oraz próby znalezienia odpowiedzi na pytanie „czy istnieje subkultura tatuażu”. Prezentując poszczególne zagadnienia i wnikając głębiej w strukturę zjawiska tatuażu próbuję także odpowiedzieć na pytanie – czy współczesny tatuaż to ekspresja tożsamości, czy też moda.

Celem pracy jest ukazanie, w jaki sposób tworzony jest obraz Wrocławia w filmach promocyjnych, które są dostępne w Internecie. Filmy promujące Wrocław powstały m.in. z okazji Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej 2012 oraz Europejskiej Stolicy Kultury 2016. Filmy te zostały wyprodukowane głównie z inicjatywy Urzędu Miasta Wrocławia, ale też przez osoby prywatne lub instytucje odpowiedzialne za wcześniej wymienione wydarzenia. Analizowane materiały powstały w latach 2007-2014. Cała praca wpisuje się w kilka obszarów badawczych, takich jak: antropologia filmu, antropologia miasta oraz semiotyka filmu. Wykorzystaną metodą badawczą była analiza semiotyczna materiałów wizualnych. Dla semiotyki najważniejsze są znaki, które można dostrzec wszędzie wokół nas. Również filmy promujące Wrocław składając się ze znaków, niosą ze sobą znaczenia. To, w jaki sposób powstają owe sensy, pomogła zbadać analiza semiotyczna. Rozprawa dzieli się na trzy części. Podstawą pierwszej z nich, była teoria mitu Rolanda Barthesa. Analiza wykazała, że autorzy filmów o Wrocławiu stworzyli kilka mitów dotyczących miasta. Przekazy medialne zostały w poniższej pracy porównane do reklam, a sam Wrocław do produktu na sprzedaż. Twórcy filmów, poprzez wybranie niektórych elementów Wrocławia, chcą wywołać u odbiorców konkretne skojarzenia i emocje. W kolejnej części pracy dokonano trójaspektowej analizy semiotycznej: rozpatrzono aspekt semantyczny, syntaktyczny i pragmatyczny materiałów wizualnych. Wszystko to, co pojawia się w poszczególnych kadrach filmów należy traktować jako potencjalny znak. Należy zbadać to, co on oznacza oraz jaki stosunek może mieć do niego modelowy odbiorca filmu. Ważne jest, aby tych trzech aspektów nie oddzielać od siebie. Dzięki takiemu działaniu otrzymano pełną wizję kreowanego obrazu Wrocławia. Ostatnia część pracy pokazuje, że potoczne rozumienie słowa „symbol” nie jest równoznaczne z pojęciem symbolu używanym przez semiotyków kultury. W trzecim rozdziale zaprezentowano „symbole” Wrocławia, które zostały zanalizowane i wyrażone jako metafory i metonimie stolicy Dolnego Śląska.

Praca została poświęcona środowisku kibiców skoków narciarskich w Polsce. Z punktu widzenia typologii więzi społecznych jest to duża liczebnie grupa wtórna. Przynależność do niej jest efektem swobodnego wyboru i dobrowolnej decyzji, zatem świadomość udziału wiąże się z problemem autoidentyfikacji. Uczestnik poszukuje, rozpoznaje i określa własną tożsamość realizując jeden z ważniejszych celów funkcjonowania grup społecznych – budowanie wspólnoty. Z tego powodu scharakteryzowano wybrane wewnętrzne i zewnętrzne przejawy manifestowania wspólnotowości jak: strukturę, wyznawane wartości i przekonania, folklor, stroje, akcesoria i inne.

Praca na temat: ,,Wybrane aspekty funkcjonowania Uniwersytetu Trzeciego Wieku'' składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym przedstawiono teoretyczne podstawy związane z problematyką dotyczącą, jakości życia osób starszych z perspektywy fizjologicznej i psychospołecznej. Odniesiono się do stereotypowego podejścia do starości.Rozdział drugi poświęcony został tematyce dotyczącej funkcjonowania Uniwersytetu Trzeciego Wieku. Opisano cele i zadania instytucji, formy i metody działania. W trzeciej części pracy zawarto metodologiczne podstawy badań nad postrzeganiem UTW przez studentów późnej dojrzałości. Opisano Wrocławski Uniwersytet Trzeciego Wieku oraz przeprowadzono sondaż diagnostyczny wśród uczestników spotkań UTW. Przedstawiono wnioski z badań. W pracy zawarto także bibliografię i załączniki – fotografie spotkań studentów UTW.

Praca jest próbą ukazania wybranych przyczyn izolowania się od Kościoła, bądź całkowitego porzucenia wiary katolickiej. Należą do nich: odmienne od prezentowanych przez Kościół katolicki poglądy wobec problemów moralnych/społecznych, wpływ mediów na jego obraz w Polsce, konsumpcjonizm i ponowoczesność, a także relacja ksiądz – wierni i związane z nią kontrowersje dotyczące duchowieństwa. Zostaną one omówione przede wszystkim w rozdziale trzecim. W pierwszym natomiast koncentruję się na przedstawieniu katolickiej drogi społeczeństwa polskiego wraz z jego hierarchią wartości i praktykami religijnymi. Drugi przedstawia sposób postrzegania osób wierzących i Kościoła przez niewierzących. W ostatnim zostali opisani ci, którzy sami sytuują się poza instytucją religijną. Należą do nich ateiści, agnostycy i osoby określające się jako wierzące, niepraktykujące. Praca opiera się na literaturze przedmiotu, głównie z zakresu socjologii religii. Opracowań antropologicznych poświęconych zagadnieniom opisywanym w tej pracy nie ma zbyt dużo. Uzupełnienie informacji pochodzących z różnego typu opracowań stanowią badania empiryczne prowadzone w latach 2014–2015 na terenie Chojnowa i Wrocławia, wśród osób zróżnicowanych pod względem deklaracji religijnych.

Praca dyplomowa dotyczy wpływu wybranych ruchów slow na proces globalizacji we współczesnym świecie. Ukazuje etapy powstawania globalizacji, jej wpływu na gospodarkę oraz społeczeństwo. Slow powstało jako kontropozycja do zmian zachodzących przez proces globalizacji, a najważniejszym aspektem ruchu jest zatrzymanie tradycji oraz spowolnienie we wszelkich aspektach życia.

Praca dotyczy wybranych zwyczajów i obrzędów pogranicza śląsko-morawskiego. Główny jej cel to wyselekcjonowanie i opisanie tradycji charakterystycznych dla Polaków, zamieszkujących badany obszar. Zwyczaje przedstawione są w kontekście działalności Euroregionu Silesia. Opieram się głównie na tekstach źródłowych dotyczących pogranicza śląsko-morawskiego. W mniejszym stopniu wykorzystuję również własne obserwacje. Praca podzielona jest na 3 podstawowe części. Porusza takie tematy jak: zarys historyczny tworzenia się granicy polsko-czeskiej, opis geograficzny badanych terenów, pojęcie mowy morawskiej. Główną jej częścią jest rozdział 3, który poświęcony jest wybranym zwyczajom i obrzędom specyficznym dla pogranicza śląsko-morawskiego. Równie ważny jest rozdział 2 dotyczący Euroregionu Silesia.

Praca ta obejmuje tematykę polskiej wycinanki, ze szczególnym uwzględnieniem jej wykorzystywania w etnodizajnie. Pierwsza część została poświęcona genezie oraz ogólnej charakterystyce zjawiska wycinankarstwa, druga zaś – przedstawia jej dalszy rozwój poza kontekstem rodzimym (wiejskim) i wprowadza pojęcie „etnodizajnu”. Ostatnia część traktuje o wykorzystywaniu motywów wycinanki we współczesnym wzornictwie na przykładzie osób funkcjonujących w sferze internetowej, obejmującej blogi i fora tematyczne, które skupiają twórców etnodizajnu (bądź też odbiorców, zainteresowanych, biorących udział w powiązanych wydarzeniach).