Celem mojej pracy było zbadanie zjawiska związanego ze współczesnym przekazem powstającym na pograniczu sztuki i warsztatu aktorskiego w Studiu Appendix, czyli wykorzystaniu teorii performansu do analizy zebranych materiałów, które wymagają również odpowiedniego podejścia charakterystycznego dla badań antropologicznych. Aby to zrobić, wskazałam na źródła opisowo-interpretacyjne związane z pojęciami stanowiącymi punkt wyjścia dla moich poszukiwań badawczych. Wykorzystałam również swoją rolę badacza i praktyka ośrodka warsztatów teatralnych „Studio Appendix” do analizy zjawiska związanego z tematem mojej pracy. W obrazach performatywnych zwróciłam uwagę na rodzaj napięcia, jakie wytworzyło się między wykonawcą a odbiorcą. Za główną hipotezę badawczą przyjęłam stwierdzenie, że rola badacza zajmuje w koncepcji performansu szczególne miejsce, gdzie jest on nie tylko antropologiem opisującym i analizującym określoną część przekazu artystycznego, ale przede wszystkim jest jego uczestnikiem. Występując z innymi, choć z innej perspektywy, bierze udział w spektaklach, przeżywa je, a rezultat swych obserwacji i odczuć przelewa na papier. Praca została podzielona na trzy rozdziały. W pierwszym zatytułowanym „Podstawowe pojęcia” koncentrowałam się na wyjaśnieniu w sposób opisowo-interpretacyjny pojęć: performatywność, zwrot performatywny oraz świadomość kształtowania i stosowania na scenie języka ciała. Te pojęcia stanowiły punkt wyjścia dla moich poszukiwań teoretycznych i badawczych. 
W rozdziale drugim, zatytułowanym „Praktyki teatralne Studia Appendix” przedstawiłam sylwetkę założyciela Studia Appendix - Łukasza Chojętę, absolwenta Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie oraz krótką charakterystykę działalności wrocławskiego studia teatralnego. Rozdział trzeci, poświęciłam analizie współczesnego aktorstwa na przykładzie występów grupy osób, pasjonujących się sztuką sceniczną. W pierwszej kolejności przedstawiłam spektakle Po moim trupie, Improza, Ja Mania, w których grupa ta prezentuje warsztat aktorski nabyty w trakcie cyklicznych zajęć w Studiu Appendix. W następnej kolejności prezentowałam sylwetki aktorów, a rozdział kończyłam prezentacją wywiadów z zaproszonymi na spektakle widzami i przeprowadzeniem analizy opinii obserwatorów, uzależnionych od takich czynników jak które były uzależnione od osobowość oraz środowisko, z którego wywodzi się widz. Opisując proces wykorzystania teorii performansu do analizy zebranych w tej pracy materiałów, odwołałam się do źródeł opisowo-interpretacyjnych związanych z pojęciami, które wcześniej wymieniłam oraz wykorzystałam rolę badacza jako praktyka ośrodka warsztatów teatralnych „Studia Appendix” . W moich rozważaniach dotyczących warsztatu aktora odwołałam się do mojej wiedzy dotyczącej teatru, przekazu scenicznego, interpretacji postaci, itp.

Praca stanowi próbę przyjrzenia się relacjom sąsiedzkim we wrocławskiej kamienicy komunalnej. Tytuł odnosi się do specyficznego mikroklimatu społecznego jaki powstaje w toku zawiązywania się relacji sąsiedzkich. Praca składa się z trzech rozdziałów, poświęconych kolejno antropologii miasta, kategoriom miasta, miejskości i sąsiedztwa oraz kamienicy przy ulicy Wysokiej 4 i jej mieszkańcom. W tekście pojawiają się dwa główne wątki, które wyklarowały się w toku prowadzonych badań, pierwszy dotyczy mieszkalnictwa komunalnego, drugi relacji sąsiedzkich oraz ich przemian. Badania oparte są na obserwacji oraz pogłębionych niestrukturyzowanych wywiadach z mieszkańcami kamienicy. Wyniki badań potwierdzają tezy zawarte w literaturze przedmiotu, dotyczące przemian relacji sąsiedzkich, które współcześnie zawiązują się wokół wspólnych praktyk społecznych, a wspólnota terytorialna, dająca podstawy klasycznie rozumianego sąsiedztwu stanowi jedynie pewnego rodzaju fundament dla budowania owych relacji. W pracy pojawiają się również interesujące spostrzeżenia dotyczące mieszkań komunalnych i niepewnej sytuacji ich lokatorów.

Badania wizji świata antyszczepionkowców w Polsce zostały oparte na dostępnych materiałach z różnych dyscyplin naukowych. W celu rzetelnego przeprowadzenia badań i zaprezentowania wyników w sposób antropologiczny, starałem się przeanalizować jak najwięcej materiałów dotyczących tego środowiska. Obecnie ilość publikacji antropologicznych na wybrany przeze mnie temat jest niewielka. Prace naukowe na temat antyszczepionkowców to przede wszystkim artykuły z zakresu medycyny, w których autorzy polemizują z argumentami przeciw szczepieniom. Z tego powodu zdecydowałem się na zaczerpnięcie informacji z prac badawczych opisujących pokrewną problematykę. Wybrałem publikacje dotyczące grup wierzących w tzw. teorie spiskowe. Posłużę się także materiałami, dotyczącymi niektórych mniejszości religijnych popularnie nazywanych sektami. W swojej pracy zamierzam oddać głos reprezentantom ruchu antyszczepionkowego aby zaprezentować ich punkt widzenia, a nie prowadzić ocenę moralną przyjętej przez nich postawy społecznej. Badania koncentrują się na zjawisku ruchu społecznego w kontekście społeczeństwa neoliberalnego i nie odwołują się do argumentacji medycznej. Podstawą rozważań jest teoria rządzenia M. Foucault i konfrontowanie stawianych przez niego teorii z szeroko pojmowaną potrzebą wolności obywatelskiej. W tym przypadku chodzi o wolność do samodzielnego wyboru terapii medycznej. Szczepienia mogą spowodować utratę zdrowia lub życia dzieci i dorosłych. Doświadczenie takiego rodzaju powikłań może spowodować reakcję emocjonalną u niektórych osób. Wynikiem takiej sytuacji może być trauma, która doprowadzi do utraty zaufania do lekarzy oraz profilaktyki proponowanej przez rząd. Z tego powodu przyjrzałem się innym grupom, które podważają kompetencję władz politycznych lub medycznych. Próbowałem w ten sposób dostrzec prawdopodobne analogie do antyszczepionkowców. Skorzystałem z materiałów historycznych opisujących zmiany w środowiskach antyszczepionkowych i ich oddziaływanie na społeczeństwo. Wybór ten uzasadniam tym, że podobnie jak w przypadku teorii spiskowych, mamy tu do czynienia z wiedzą dystrybuowaną poza głównym nurtem medialnym, bardzo często przy pomocy Internetu. Przekonania o szkodliwości szczepionek często opierane są na względach religijnych. Medycyna zna przypadki, w których wyznanie to ograniczyło praktyki medyczne dozwolone dla jej wyznawców. Wykorzystałem przede wszystkim materiały naukowe pochodzące ze Stanów Zjednoczonych, ze względu na ułatwioną dostępność źródeł. W przypadku materiałów historycznych dotyczących Polski przytaczam podejście do epidemii w warunkach naszego kraju na przestrzeni lat i związanych z tym różnych systemów politycznych. Pracę wykonałem zgodnie z zasadami metody jakościowej posługując się przede wszystkim wywiadem nieustrukturyzowanym. Wykorzystałem także obserwację uczestniczącą ograniczoną jednak w dużej mierze do aktywności w środowisku internetowym ze względu na szczególną aktywność grupy w Internecie. Dodatkowo w

Medycyna estetyczna jest bardzo prężnie rozwijającą się dziedziną medycyny. Moja praca ma na celu przedstawienie obecnego świata współczesnego, w którym wygląd człowieka jest bardzo ważny. W dniu dzisiejszym ludzie coraz częściej korzystają z usług kosmetologów czy lekarzy medycyny estetycznej,ponieważ obecnie ciało musi podołać standardom, które narzuca między innymi społeczeństwo. Cielesność stała się projektem, który prawdopodobnie nigdy nie zostanie przerwany.

Praca ta to próba podjęcia tematu gier fabularnych w ujęciu antropologicznym. W swoich założeniach miała ambicje scharakteryzować kompleksowo środowisko fanów RPG z naciskiem na jej reprezentację wrocławską. W trakcie badań zmienił się charakter tego opisu, skupiono się na charakterystyce mikrogrupy tworzącej się wokół pojedynczej rozgrywki gry fabularnej. Wynikiem badań jest również przybliżenie do pewnego stopnia działalności publicznej wrocławskich graczy, poznanie ich głównych celów i sposobów w jaki do nich dążą. Materiał badawczy był pozyskiwany od listopada 2018 roku do marca 2020 roku. Wywiady i obserwacje były przeprowadzane wśród mieszkańców Wrocławia pochodzących z Dolnego Śląska. Ponadto obserwowano również wrocławskie i ogólnopolskie internetowe grupy dyskusyjne poświęcone RPG. Badania miały charakter jakościowy. Głównym narzędziem pozyskiwania informacji była obserwacja uczestnicząca, uzupełniona częściowo ustrukturyzowanymi wywiadami. W ramach badań udało się zdefiniować grupę skupioną wokół pojedynczej rozgrywki RPG jako podstawową strukturę budującą społeczność miłośników gier fabularnych. Najsilniejszym wzorem kulturowym takiej grupy jest centralna pozycja prowadzącego, wynikające z umownej transakcji między uczestnikami gry. Jedną z najważniejszych cech środowiska wrocławskiego okazała się natomiast aspiracja do zapoznawania jak największej ilości nowych graczy tym hobby.

Niniejsza praca pt. “ Czeluść! - antropologiczne ujęcie muzycznego i emocjonalnego transu na polskiej scenie "muzyki bassowej" przedstawia antropologiczne podejście do tematu emocji i transu w muzyce powstałej dzięki krakowskiemu duetowi Czeluść. Opisuje powstałe badania skupiające się na emocjach wywoływanych przez muzykę oraz kontekst poza muzyczny, sam opis rozwoju antropologii emocji i audiowizualnej oraz przedstawienie całej grupy fanów i artystów Czeluści. Skupiono się na badania porównujących tego typu koncerty do rytuałów szamanistycznych i ich oczyszczającej formy dla uczestników. Celem pracy było wykazanie wyjątkowości emocji w tej w muzyce oraz samej grupy słuchaczy i artystów spowodowanej swą rytualną formą.

Praca pod tytułem "Współczesne święta i świętowanie w opiniach osób starszych, na przykładzie Walentynek, Dnia Kobiet i Halloween" ma na celu przedstawienie obrazu postrzegania wyżej wymienionych świąt przez osoby powyżej 60. roku życia. Skupiłam się na osobach w dojrzałym wieku, ponieważ to one są świadkami zachodzących zmian we współczesnej kulturze poczynając od czasów przed transformacją ustrojową w Polsce. Osoby te zostały także świadkami "skoku" cywilizacyjnego polegającego na szybkim rozwoju technologii, która zmusiła starszych do odnalezienia się w nowej, często trudnej, sytuacji. W pracy poruszam także wątki dotyczące globalizacji i konsumpcjonizmu.

W XXI wieku silne społeczeństwo obywatelskie realizuje swoje misje za pomocą mocno rozwiniętego sektora pozarządowego. Osoby lub grupy coraz częściej pracują razem w celu osiągnięcia wzajemnych korzyści, a podjęte inicjatywy wywierają znaczny wpływ na życie społeczne. Po upływie blisko ćwierć wieku od odrodzenia w Polsce trzeciego sektora zarejestrowanych było ponad 80 tysięcy fundacji i stowarzyszeń, z wyłączeniem Ochotniczych Straży Pożarnych, z czego najliczniejszą grupę stanowią stowarzyszenia. Ostatnio obserwuje się wzrost zainteresowania fundacjami wśród nowo zarejestrowanych podmiotów trzeciego sektora, co może być spowodowane mniejszą biurokracją i większą indywidualizacją tych podmiotów. Organizacje pozarządowe zaspokajają potrzeby społeczne, które zmieniają się wraz z rozwojem społeczeństwa. Dostarczają dóbr i świadczą usługi dla osób, których potrzeby nie są zaspokajane oraz prowadzą badania i organizują konferencje. Ponadto są rzecznikami zmian w polityce. Wpływają na przedsiębiorstwa w kwestii społecznej odpowiedzialności biznesu oraz nawiązują współpracę z korporacjami stwarzając obopólne korzyści. Firmy zwiększają możliwości swoich działań poprzez nowy dostęp do zasobów, a dzięki współpracy z organizacjami pozarządowymi i przekazywaniu środków na cele społeczne uzyskują dobry wizerunek. Fundacje i stowarzyszenia otrzymują w zamian środki finansowe, techniczne lub materialne, w drodze współpracy zaś sponsoring lub mecenat. Organizacje w większości opierają się na pracy społecznej i wolontariacie, niewiele z nich zatrudnia pracowników etatowych. Z powodu obniżenia filantropii przedsiębiorstw największą popularnością finansowania działalności cieszą się środki rządowe oraz europejskie. Rośnie także liczba gmin dotujących lokalne organizacje pozarządowe na podstawie uchwalanych programów współpracy. Nowatorskie formy działalności charytatywnej i filantropijnej, innowacyjne techniki pozyskiwania środków, rozwój technologiczny wpływa na ciągły rozwój trzeciego sektora, który stał się ważnym podmiotem scenie społeczno-politycznej.

Celem niniejszej pracy jest zbadanie położenia i stylu życia klasy kreatywnej na przykładzie Wrocławia oraz wyodrębnienie typowych dla tej grupy cech i wartości. Wszystko za sprawą książki Richarda Floridy "Narodziny klasy kreatywnej", w której autor opisuje wzajemne relacje między sferą kultury i gospodarki. Zdaniem socjologa, atrakcyjność miasta oraz jego rozwój jest silnie związany z sektorem kreatywnym, a więc ludźmi wykonującymi kreatywne zawody. Na tak zarysowanym polu teoretycznym wyłoniły się kolejne pytania: Czym różni się klasa średnia od klasy kreatywnej? Czy klasa kreatywna ma szansę zaistnieć na polskim gruncie?. Wrocław jako Europejska Stolica Kultury stanowił doskonały obszar badawczy, będący miejscem zamieszkiwania przez spore rzesze pracowników kreatywnych oraz tzw. freelancerów. Biorąc pod uwagę szerokie spektrum zagadnienia zdecydowałam się na analizę jakościową. W celu uzyskania odpowiedzi na intrygujące mnie pytania przeprowadziłam 50 wywiadów pogłębionych z osobami, które wpisują się w etos klasy kreatywnej: artystami, ludźmi pracującymi w szkolnictwie i rozrywce a także nowych technologiach. Stawiane przeze mnie pytania dotyczyły wartości indywidualnych, relacji międzyludzkich oraz zorientowania na świat. Tak postawionemu celowi podporządkowałam strukturę pracy. W rozdziale pierwszym "Klasa kreatywna jako nowa warstwa społeczna" przedstawiłam różne sposoby definiowania klasy społecznej. Wymienione koncepcje odnoszą się do tradycyjnych ram ujmowania klasy społecznej jak i tych współczesnych związanych ściśle z dynamiką współczesnego rynku. Rozdział II "Styl życia" jest przybliżeniem klasycznych i współczesnych teorii badania stylu życia. Traktuje również o życiu w epoce późnej nowoczesności i trudnościach z nią związanych. Efektem moich badań jest Rozdział IV "Badania własne", w których przedstawiłam efekty rozmów z badanymi. Transkrybowane wywiady są opatrzone komentarzami, będącymi ilustracją wyznawanych przez klasę kreatywną wartości dotyczących relacji międzyludzkich, stosunku do świata zwierząt a także relacji rodzinnych i stosunku do zamieszkiwanej przestrzeni miejskiej. Każdy podrozdział jest swego rodzaju egzemplifikacją typowych dla klasy kreatywnej sposobów rozumienia rzeczywistości. W "Zakończeniu" swojej pracy prezentuję typowe dla grupy kreatywnej cechy i wartości. Odnoszę się ponownie do głównego celu badawczego, próbując zrozumieć sposób funkcjonowania nowego klastra społecznego. Niniejsza praca to również próba zrozumienia nowej idei kreatywności, będącej siłą napędową samorozwoju, a także warunkiem koniecznym do zaistnienia na nowym rynku pracy; wskazuje związek między szeroko pojętym konsumpcjonizmem a reżimem kreatywności. W oparciu o badania klasyków i współczesnych badaczy udowodniłam, że klasyczne ujęcia warstwy społecznej mogą nie sprawdzać się na gruncie polskim, ze względu na przeszłość historyczną i odmienną drogę wyłaniania się klasy średniej. W pracy tej chciałam wskazać pozytywne aspekty

Celem mojej pracy jest antropologiczna próba podejścia do tematu jedzenia. Poruszając się wokół zagadnień związanych z pożywieniem zwracam uwagę na to, jak często przy okazji rozmów o przeszłości moi rozmówcy wspominali smaki i potrawy dzieciństwa. Ewokowane wspomnienia są żywe, pełne sentymentu, gestykulacji a samo pożywienie posiada silną zdolność do kształtowania pamięci jednostkowej i zbiorowej. Jednocześnie podążając tropem wspomnień zauważam niezauważalność jedzenia w codzienności informatorów. Jest ono dla nich transparentne i nie przywiązują do niego dużej wagi. Dostrzegając specyfikę relacji jedzenia, pamięci i codzienności staram się pokazać, że jedzenie posiada szczególne predyspozycje do bycia nośnikiem pamięci i elementem organizującym codzienność. Pracę podzieliłem na cztery rozdziały. W pierwszym przedstawiam stan badań antropologicznych nad pożywieniem. W drugim rozdziale poruszam kwestie metodologiczne etnografii i nakreślam metodę obraną prze mnie do badań. Kolejny rozdział to próba nadania ram teoretycznych analizie materiału zebranego podczas badań terenowych na Żywiecczyźnie. W ostatnim rozdziale przeprowadzam analizę rozmów odbytych z badanymi i formułuję wnioski. Podejmowane w pracy tematy wydają się na tyle złożone, że można podejść do nich z osobna. W niniejszej pracy przyświecał mi jednak cel ukazania powiązań pomiędzy nimi i zaprezentowania podejścia całościowego. Wychodząc od kwestii jedzenia, staram się zbadać jak ważne jest ono w pamięci ludzi oraz przedstawić możliwy sposób analizy tych zależności.

Tematyka pracy związana jest ze społecznościami internetowymi graczy MMORPG. Badania oparte zarówno na obserwacji bezpośredniej jak i uczestniczącej, przeprowadzone zostały w okresie od maja 2014 roku do grudnia 2015 roku wśród graczy skupionych wokół gry Aion, na amerykańskim serwerze Tiamat. Celem pracy jest analiza i przedstawienie sposobu, w jaki owa społeczność funkcjonuje: jak są zorganizowani, jakim posługują się językiem co ich łączy, co dzieli, co motywuje do spędzania wielu godzin dziennie online. W pracy, w części teoretycznej, poruszono również kwestie związane z definicją i cechami społeczności internetowych, etnograficznymi badaniami w Internecie oraz badaniami gier komputerowych.