Niniejsza praca licencjacka składa się z trzech rozdziałów. Powyższy temat został zrealizowany za pomocą następującego doboru tematycznego. Pierwszy rozdział o tytule ,,Komunikacja interpersonalna w rodzinie’’ obejmuje zagadnienia związane z komunikacją interpersonalną w wymiarze ogólnym oraz jej rolą w relacji rodzic- dziecko. W pierwszym podrozdziale dokonuję omówienia definicji komunikacji oraz jej dwóch głównych rodzajów- komunikacji werbalnej i niewerbalnej. Podrozdział drugi zawiera zagadnienia takie jak pojęcie rodziny, jej funkcje, relacje rodzica z dzieckiem w ujęciu trzech stylów wychowawczych, zakłócenia komunikacyjne, błędy wychowawcze wg. A. Guryckiej. Ostatnia część powyższego podrozdziału koncentruje się wokół skutecznej komunikacji w rodzinie. Drugi rozdział niniejszej pracy, ,,Coaching rodzicielski jako forma skutecznej komunikacji’’, koncentruje się wokół coachingu rodzicielskiego rozumianego jako forma skutecznej komunikacji W tym celu dokonuję rozróżnienia pomiędzy coachingiem a innymi formami wsparcia, takimi jak consulting, trening, szkolenie, mentoring, terapia czy poradnictwo w ujęciu ogólnym oraz rodzinnym. Następnie umiejscawiam coaching rodzicielski wśród innych rodzajów procesu coachingowego. W kolejnym podrozdziałach wyodrębniam niezbędne dla coacha kompetencje, postawy oraz umiejętności w zakresie komunikacji, jak również uniwersalne techniki i metody coachingowe, znajdujące zastosowanie również w coachingu rodzicielskim. W ostatnim podrozdziale poruszam tematykę właściwej komunikacji zachodzącej podczas procesu coachingowego. Trzeci rozdział niniejszej pracy zatytułowany jako ,,Doskonalenie komunikacji w rodzinie – projekt autorskiego warsztatu dla rodziców’’, poprzedzony podbudową teoretyczną, zawiera moją propozycję warsztatu kierowanego do rodziców, którzy chcieliby podnieść swoje kompetencje komunikacyjne. Warsztat został stworzony w oparciu o Cykl Kolba, kreujący wieloaspektowy model uczenia się przez doświadczenie. Poprzez jego kolejne etapy potencjalny uczestnik- rodzic ma szansę zapoznać się z tematyką coachingu rodzicielskiego, wyznaczyć cel w obszarze podnoszenia kompetencji komunikacyjnych oraz odkryć rolę, jaką pełni aktywne słuchanie oraz stawianie mocnych pytań w komunikacji z dzieckiem.

Temat mojej pracy licencjackiej to "Budowanie relacji w procesie uczenia śpiewu- projekt warsztatów dla trenerów wokalnych". W swojej pracy dokonałam analizy procesu powstawania relacji i dialogu między nauczycielem a uczniem, biorąc pod uwagę związki indywidualnych czynników osobowościowych oraz kompetencji pedagogicznych. Dodatkowo zaproponowałam autorski warsztat dla nauczycieli śpiewu, usprawniający budowanie relacji opartej na dialogu. Wybór tego właśnie tematu wynika z mojej pasji, która daje mi dziś możliwości zawodowe. Mowa tu o śpiewie, używanym w szerokim, interdyscyplinarnym artystycznie spektrum. Związana jest z tym moja praca zawodowa oraz liczne doświadczenia, zarówno sceniczne jak i pedagogiczne. Pracuję jako wokalistka, śpiewaczka operowa oraz aktorka, dodatkowo uczę śpiewu uczniów indywidualnych oraz grupy dzieci i młodzieży, prowadzę również zajęcia emisji głosu. Studiuję śpiew solowy w Akademii Muzycznej we Wrocławiu oraz dodatkowo pobieram lekcje prywatne oraz biorę udział w różnorodnych warsztatach i projektach wokalnych. Będąc jednocześnie uczniem i nauczycielem, mogę obserwować przebieg procesu pedagogicznego z dwóch stron jednocześnie. Jest to dla mnie niezwykle rozwojowe, ciekawe i inspirujące. Moja praca składa się z trzech rozdziałów. w pierwszym z nich pt. "Relacja jako kategoria pedagogiczna" omawiam pojęcie relacji, na podstawie licznych definicji, skupiając się na literaturze pedagogicznej. Definiuję relację wychowawczą oraz opisuję jej rodzaje. Dodatkowo prezentuję cechy i kompetencje nauczyciela, które mają wpływ na budowanie relacji w procesie edukacyjnym. W rozdziale drugim pt. "Budowanie dialogu w relacji trenera wokalnego i jego ucznia" opisuję pojęcie dialogu oraz jego rodzaje. Następnie odpowiadam na pytanie kim jest współczesny nauczyciel śpiewu, definiuję pojęcie trenera wokalnego oraz wymieniam cele i zadania, jakie stawia przed nim praca z młodymi wokalistami i śpiewakami. Opisuję również proces budowania dialogu w procesie nauki śpiewu, biorąc za wzór czołowe koncepcje pedagogiki dotyczące tego zagadnienia, otóż: pedagogikę twórczości i pedagogikę dialogu. W trzecim rozdziale pt. „ Budowanie relacji w procesie uczenia śpiewu – autorska propozycja warsztatów dla trenerów wokalnych” przedstawiam projekt autorskiego warsztatu dla trenerów wokalnych, którego celem jest poprawa komunikacji między nauczycielem a uczniem w procesie kształcenia wokalnego. Poprzedzam to opisem podstaw metodyki projektowania warsztatu, skupiając się na cyklu uczenia się przez doświadczanie Davida Kolba oraz metodach szkoleniowych wykorzystanych przy projektowaniu mojego warsztatu.

Tematem pracy jest problematyka pomocy coachingowej i możliwości jej wykorzystania w kształceniu kompetencji skutecznego gospodarowania czasem. Zarządzanie czasem obejmuje szereg zagadnień takich jak właściwa hierarchizacja priorytetów, konstruowanie celów, nawyki. Dzięki opanowaniu tej umiejętności zdobywanie innych kompetencji będzie dużo łatwiejsze. Jest to kluczowe w dążeniu do rozwoju. Coaching może okazać się pomocny przy nauce zarządzania czasem, wskazując określone metody lub techniki oraz motywując do działania, wspierając w poszukiwaniu własnego, zindywidualizowanego potencjału. Celem pracy jest przeanalizowanie pojęcia coachingu w procesie odkrywania własnego potencjału i chęci do działania oraz zaprezentowanie uniwersalnych metod i technik zarządzania czasem, które mogą znacząco poprawić jakość życia w trakcie ich stosowania. Praca składa się z trzech rozdziałów. W pierwszym pt. „Coaching jako pomoc w organizacji własnego życia” omawiam pojęcie coachingu, jego cele oraz metody. Wspominam także o alternatywnych metodach wspierania rozwoju, roli coacha oraz roli klienta oraz w jaki sposób coaching może być wykorzystany jako narzędzie rozwoju organizacyjnego. Rozdział drugi pt. „Zarządzanie czasem jako kompetencja niezbędna młodym dorosłym” obejmuje w całości temat zarządzania czasem oraz jego wpływ na życie młodych dorosłych. Analiza tematu rozpoczyna się od samej istoty czasu w naszym życiu, jego perspektyw i teorii psychologicznych, kończąc na praktycznych metodach oraz ich oddziaływaniu na funkcjonowanie młodych dorosłych. Trzeci rozdział pt. „Pomaganie w zarządzaniu czasem – autorski projekt warsztatów dla młodych dorosłych” jest związany głównie z prezentacją autorskiego projektu warsztatu skierowanego bezpośrednio do młodych dorosłych, choć jego uniwersalne metody mogą znaleźć odbiorców również w innych etapach rozwoju. W ostatnim rozdziale przybliżam także definicje szkoleń, warsztatów i treningów oraz modelu uczenia się przez doświadczenie Davida Kolba.

Praca licencjacka dotyczy kobiet powracających na rynek pracy po urodzeniu dzieci. Moim celem było stworzenie warsztatu według cyklu Davida Kolba, który kompleksowo pomógłby kobietom sferze zawodowej i prywatnej. Praca składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy pt. "Macierzyństwo" zawiera jej definicje, funkcje oraz typy. Opisane zostały przeze mnie zyski i straty przebywania na urlopie macierzyńskim oraz kompetencje społeczne nabyte przez kobiety w tym czasie. W rozdziale drugim pt. "Matki na rynku pracy" scharakteryzowany został współczesny rynek pracy. Zaprezentowałam również sytuację kobiet wracających do pracy oraz formy pomocy i instytucje pomocowe. Przybliżyłam możliwości wykorzystania poradnictwa w wspieraniu matek. W rozdziale trzecim pt. "Wspieranie kobiet w powrocie na rynek pracy - projekt autorskiego warsztatu" zdefiniowałam formy doskonalenia kompetencji, rodzaje szkoleń, model uczenia się przez doświadczenie oraz metody wykorzystane w projektowanym warsztacie. Na końcu umieściłam bibliografię, netografię oraz załączniki w postaci prezentacji.

Niniejsza praca magisterska dotyczy językowo-biznesowego szkolenia z języka angielskiego dla dorosłych, prowadzonych przez autorkę w ramach własnej szkoły języka angielskiego – akademickiego start-up. Zastosowanie reguł andragogicznych w językowo-biznesowym nauczaniu dorosłych przyniosło w rezultacie nową formę nauczania jakim jest coaching językowo-biznesowy. Głównym celem badawczym tej pracy jest eksperymentalne sprawdzenie efektywności wprowadzenia w nauczanie dorosłych języka angielskiego czynnika coachingu językowo – biznesowego. Jednocześnie celem dydaktycznym tej pracy jest podniesienie poziomu jakości oraz efektów nauczania, a zarazem satysfakcji uczących się dorosłych poprzez wdrożenie zasad andragogicznych w nauczanie językowo-biznesowe oraz pośrednio poprzez ocenę skuteczności, funkcjonalności i adekwatności aktywności edukacyjnych do danych warunków sytuacyjnych. Coaching językowo - biznesowy realizowany był zarówno podczas projektowania i organizacji szkolenia, podczas centralnej części jego realizacji, jak też na jego końcowym ewaluacyjnym etapie. Autorka w pracy stara się rozstrzygnąć pojawiające się w różnych opracowaniach wątpliwości, a także proponuje autorskie ustalenia dotyczące coachingu językowego. W tej pracy magisterskiej, na potrzeby realizacji badania szkoleń językowo-biznesowych, wykorzystane zostały wiedza, zagadnienia teoretyczne oraz praktyczne, poruszane z perspektywy interdyscyplinarnych studiów andragogiki ogólnej, edukacji dorosłych, lingwistyki stosowanej, a także teorii z zakresu zarządzania, dydaktyki dorosłych, czy treningu kreatywności, które pomagają w racjonalizacji oraz urozmaiceniu procesu nauczania. W pierwszym rozdziale teoretycznym, podzielonym na pięć części, opisane zostały kolejno podstawy andragogiki i jej poszczególne koncepcje, metody i techniki, jak również najistotniejsze dla przeprowadzenia szkolenia językowo -biznesowego treści z zakresu lingwistyki stosowanej i coachingu językowego. Dodatkowo omówiona jest kwestia zarządzania szkoleniem językowym, dydaktyki, jak i kreatywnego wykonawstwa pracy lektora. Rozdział drugi został poświęcony zagadnieniom metodologicznym, których centralną częścią były zastosowane w badaniu własnym dla rozwoju kompetencji biznesowo-językowych techniki coachingowe. Rozdział trzeci przedstawia wyniki badań nad rolą coachingu językowo - biznesowego w uczeniu się języka angielskiego, czyli związkiem z rozwojem językowych kompetencji komunikacyjnych, analizę i interpretację wyników, wyciągnięte wnioski, oraz podsumowanie z ewaluacją i wskazaniami co do dalszych badań.

Tematem pracy magisterskiej jest Monografia Centrum Aktywności Dzieci i Młodzieży "Boromeo" we Wrocławiu. Celem podjętych badań było rozpoznanie i przedstawienie zasad funkcjonowania placówki wsparcia dziennego pod kątem działalności pomocowej i wychowawczych. Praca składa się z trzech rozdziałów: teoretycznego (I), metodologicznego (II), badawczego (III), które podzielone są na podrozdziały, oraz wstępu, wniosków i bibliografii. Rozdział I wprowadza w problematykę badawczą i przedstawia rozwój placówek opiekuńczych po roku 1918, znaczenie rodziny w procesie wychowania, potrzeby dzieci i młodzieży oraz czynniki kształtujące zróżnicowaną aktywność młodego pokolenia.Rozdział metodologiczny (II) wyznacza przedmiot i cel badań, strategię badawczą, problemy badawcze, metodę i techniki badawcze oraz przedstawia organizację badań własnych. Zawiera również charakterystykę osób badanych. W rozdziale badawczym (III) przeprowadzono analizę wyników badań własnych. Prezentuje on założenia organizacyjne placówki, jej działalność wychowawczą, diagnostyczną i terapeutyczną, współpracę z środowiskiem lokalnym i rodzicami oraz opinie rodziców i dzieci dotyczące pracy Centrum Aktywności Dzieci i Młodzieży „Boromeo”.

Rozważania na temat funkcjonowania i pracy osób, które zwyciężyły własne uzależnienie dzięki terapii w ośrodku monarowskim i swoją codzienną praktyką świadczą pomoc dla ludzi dotkniętych nałogiem i ich rodzin.

Tematem niniejszej pracy jest zjawisko przemocy w rodzinie oraz obraz jej sprawców w opinii ofiar przestępstwa znęcania się nad rodziną. Obecnie dostępna literatura charakteryzująca agresję stosowaną wobec najbliższych ma szeroki zakres. Jednak jeszcze do niedawna przemoc w rodzinie, mimo że była tematem rozległym, to w kulturze zakorzeniona była jako tabu. Aktualnie, temat ten jest w znacznym stopniu nagłaśniany poprzez kampanie medialne, literaturę oraz prasę. Jednak mimo uświadamiania społeczeństwa problem ten w wielu kręgach dalej jest poważny. Przemoc to przede wszystkim nieprzypadkowe działania, które mają uderzyć w słabszą jednostkę – najczęściej jest nią kobieta lub dziecko. Intencjonalność tych zdarzeń ma za zadanie naruszyć godność osobistą, pozbawić praw i szacunku, a także wymusić presję i niezgodne z wolą ofiary zachowania. Przemoc jest środkiem do utrzymania kontroli i władzy sprawcy, a jej konsekwencją jest cierpienie, ból i strach. Przemoc domową można podzielić na rodzaje, a każdy z nich przybiera różne mniej lub bardziej dotkliwe formy. Najpopularniejszy podział to: przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna, ekonomiczna oraz zaniedbanie. Równie charakterystyczną cechą opisującą agresję rodzinną jest cykliczność. Polega ona na powtarzalności trzech etapów na zasadzie zamkniętego koła. Tymi fazami są: narastające napięcie, przemoc ostra oraz skrucha. To oczywiste, że przemoc negatywnie wpływa na rozwój dzieci, dla których pierwszym i najważniejszym środowiskiem socjalizacji jest rodzina. Nieumiejętne zapewnienie odpowiedniego wzorca skutkuje rozwojem niepożądanych zachowań takich jak: autoagresja i samookaleczenie się, agresja rówieśnicza, niedostosowanie społeczne, zaniżony system wartości, nadużywanie alkoholu i innych środków odurzających. Stosowanie przemocy domowej oraz znęcanie się nad osobami bliskimi jest uregulowanie prawnie, a sankcją grożącą sprawcy jest kara pozbawienia wolności do lat 5. Przestępstwo to podlega ściganiu z urzędu, a to znaczy, że pokrzywdzony nie musi składać żadnych wniosków. Jednak brak dowodów ze strony ofiary jest przyczyną częstego umarzania spraw. Zapobiegać i przeciwdziałać przemocy mają różnorodne programy profilaktyczne dostępne zarówno dla ofiar jak i sprawców. Takimi działaniami zajmują się różnego rodzaju instytucje oraz służby społeczne. Są to między innymi: policja, prokuratura, pomoc społeczna, służba zdrowia, telefony zaufania. Organy te bardzo często muszą reagować bezpośrednio, niejednokrotnie zabrać ofiarę ze środowiska rodzinnego w miejsce jej przyjazne i bezpieczne. Zdecydowanie najważniejszym narzędziem instytucjonalnym pomagającym w zabezpieczaniu ofiar przemocy jest „Niebieska Karta”. Wyznacza ona szczegółowo czynności, które muszą być zrealizowane przez przedstawicieli instytucji pomocowych wobec ofiary i sprawcy, a także zakłada opracowanie planu pomocy rodzinie. Przedmiotem niniejszej pracy jest opinia ofiar przemocy domowej na temat przestępstwa znęcania się nad rodz

Niniejsza praca magisterska zatytułowana jest Kobiety i mężczyźni jako świadkowie utraty zdrowia i śmierci najbliższych. Analiza znaczeń nadawanych chorowaniu i umieraniu przez autorki i autorów wybranych tanatografii. Poświęcona jest ona analizie trudnych, tematów przedstawionych w opowieściach autorek i autorów sześciu tanatografii, czyli drukowanych opowieści osób będących bezpośrednimi świadkami utraty zdrowia, cierpienia i śmierci ich najbliższych. Moja praca składa z czterech rozdziałów, dwóch teoretycznych, metodologicznego i empirycznego. Pierwszy rozdział dotyczy ogólnie omówionych kwestii zdrowia, choroby i śmierci. Wyjaśniam tu m.in. jakie warunki muszą zostać spełnione, aby dana osoba została – przez współczesną medycynę – uznana za chorą, jakie zmiany zachodzą w zachowaniu i codzienności chorego oraz w kontekście ról przez niego podejmowanych, jak przebiega proces, w wyniku którego, chory staje się osobą umierającą. Rozdział drugi został poświęcony problematyce żałoby. W rozdziale tym omówione zostały m.in. stadia żałoby oraz różne doświadczenia straty, między innymi strata współmałżonka, dziecka i rodziców. W tym rozdziale zostały wyjaśnione terminy kluczowe dla niniejszej pracy, są to: patografia, autopatografia i tanatografia. W rozdziale trzecim przedstawione zostały kluczowe kwestie metodologiczne: przedmiot i cel badań, problem badawczy oraz metoda i narzędzie badawcze. Głównym celem mojej pracy jest przybliżenie procesu nadawania znaczeń utracie zdrowia i śmierci najbliższych przez autorów wybranych tanatografii. Ten temat wydaje mi się bardzo ważny ze względu na fakt obecności śmierci i żałoby w życiu każdego człowieka. Każdy z nas kiedyś umrze i każdy zostanie w pewnym momencie swojego życia skonfrontowany ze śmiercią bliskiej osoby. Główny problem badawczy, na który poszukiwałam odpowiedzi w niniejszej pracy brzmi: Jakie znaczenia przeżywanej żałobie (a także chorobie i śmierci swojego bliskiego) nadają autorzy wybranych tanatografii? Podczas lektury tanatografii, często już od pierwszych stron, czytelnik zostaje poinformowany przez autora o śmierci bliskiej mu osoby. Opowieści żałobników są bardzo intymne, przepełnione tęsknotą, bezradnością i w osobisty sposób ukazują obraz umierania. Na potrzeby mojej pracy wykorzystałam metodę krytycznej analizy dyskursu, a jako narzędzie badawcze kwestionariusz pytań otwartych, które „zadawałam” wybranym książkom. Zebrane odpowiedzi kodowałam przy użyciu samodzielnie opracowanych matryc. W rozdziale empirycznym przedstawione zostały wyniki analizy przeprowadzonej w oparciu o sześć wybranych książek tanatograficznych. Każdą tanatografię poddałam uważnemu czytaniu (ang. close reading) pod kątem prezentowania w nich doświadczeń autorek/autorów związanych z towarzyszeniem w umieraniu bliskich, ich własnej żałoby oraz zajmowanych przez nich pozycji podmiotowych w tanatograficznym dyskursie. Tanatografie, które do niedawna nie cieszyły się zbyt dużą popularnością w Polsce, dziś co

Tematem pracy są wybrane uwarunkowania kompetencji uczniów w zakresie kształtowania kariery. Autorka przedstawia poszczególne czynniki, które rozwijają adaptacyjność kariery. Celem opracowania jest znalezienie i opisanie najważniejszych determinantów wpływających na rozwój zawodowy u uczniów. Praca zawiera omówienie związku wychowawczej funkcjonalności rodziny, Wielkiej Piątki Osobowości (ekstrawersji, stabilności emocjonalnej, otwartości na doświadczenia, ugodowości, sumienności) i prężności emocjonalnej (inaczej resilience) ze wzrostem adaptacyjności kariery. Nakreśla również wpływ płci na poziom poszczególnych elementów kompetencji kariery oraz wynikające z niej różnice. Wykonane badania przedstawiają związek pomiędzy adaptacyjnością kariery, a badanymi czynnikami. Pokazują zależności między funkcjonalnością rodziny, ekstrawersją, stabilnością emocjonalną, otwartością na doświadczenia, ugodowością, sumiennością i zjawiskiem resilience, a kompetencjami wpływającymi na adaptacyjność kariery i rozwój zawodowy uczniów. U badanych kobiet obserwuje się silne powiązanie adaptacyjności kariery z badanymi czynnikami, u mężczyzn posiadane cechy i kompetencje wpływają niejednoznacznie.

Celem pracy dyplomowej jest pozyskanie wiedzy na temat relacji zachodzących między doświadczeniami uczniów, a ich funkcjonowaniem w procesie dydaktycznym. Analizowaną grupą badawczą były dwie klasy „piąte” w szkole prywatnej. Klasa A pracująca od początku w wzbogaconym systemie dydaktycznym oraz klasie B do tej pory pracującej w tradycyjnym systemie. Na podstawie przeprowadzonej ankiety wśród uczniów nie stwierdzono znacznych różnic pomiędzy dwoma klasami. Wynika z tego, iż wcześniejsze doświadczenia uczniów nie mają wpływu na funkcjonowanie w nowym środowisku szkolnym.

Praca ma charakter badawczy. Dane zebrane w sondażu na próbie liczącej 45 osób, posłużyły do weryfikacji hipotez na temat zależności postawy dbania o zdrowie od wybranych zmiennych. Analizy korelacyjne pozwoliły stwierdzić, że orientacja prozdrowotna jest związana z prężnością psychologiczną, deficytem uwagi, hiperaktywnością z impulsywnością a także wzorcami prozdrowotnymi.Zmienne, które nie odnalazły swojego potwierdzenia empirycznego w badaniu to: funkcjonalność wychowawcza rodziny generacyjnej, stres szkolny oraz sukces szkolny. Tak więc uwarunkowania pozytywnych postaw prozdrowotnych stanowią bardzo szerokie spektrum oddziaływania. Prezentowana praca na samym początku zawiera definicyjne ujęcia zdrowia z czynnikami od niego zależnymi. W rozdziale drugim swoją uwagę skupiłam na teoretycznym objaśnieniu badanych zależności.Jedyną trudnością z jaką przyszło mi się zmierzyć był fakt, iż badania przyszło mi wykonywać podczas wybuchu pandemii COVID-19 na całym świecie. Analizę interesujących mnie zmiennych musiałam dokonać na podstawie ankiety internetowej, z powodu zamknięcia uczelni, a także wprowadzonego przez Ministerstwo Zdrowia zakazu poruszania się po mieście. W badaniu wzięło udział 26 osób poniżej 25 roku życia oraz 19 powyżej 25 roku życia. 36 osób to były kobiety, a 9 to byli mężczyźni.

Praca ma charakter empiryczny. Celem badań było sprawdzenie wybranych uwarunkowań zdolności do pozytywnej adaptacji. W badaniach zastosowano metodę sondażu diagnostycznego. Grupę badawczą stanowili uczniowie III Liceum Ogólnokształcącego w Świdnicy (83 respondentów). Analizy dotyczyły korelacji funkcjonalności wychowawczej rodziny, stresu szkolnego, ADHD, orientacji tranzytywnej, orientacji moratoryjnej, ekstrawersji, ugodowości, sumienności, stabilności emocjonalnej, otwartości (zmienne niezależne) ze zdolnością pozytywnej adaptacji. Badania pozwoliły ustalić, że wszystkie zmienne niezależne korelowały ze zdolnością pozytywnej adaptacji w sposób zgodny z hipotezami – funkcjonalność wychowawcza rodziny, sukces szkolny, orientacja tranzytywna, ekstrawersja, ugodowość, sumienność, stabilność emocjonalna i otwartość – dodatnio a pozostałe zmienne, czyli stres szkolny, ADHD, orientacja moratoryjna- ujemnie.

Praca ma charakter empiryczny. Celem badań było sprawdzenie wybranych uwarunkowań gotowości rodziców do udziału w rehabilitacji dziecka z niepełnosprawnością. Badania przeprowadzono metodą sondażu na próbie 64 rodziców dzieci z autyzmem. Do pomiaru zmiennych wykorzystano kwestionariusze a do analizy relacji między zmiennymi – współczynnik korelacji. Z badań wynika, że występują względnie silne korelacje pomiędzy gotowością behawioralną a jej podstawowymi wyznacznikami afektywno-poznawczymi, czyli postawą, prototypem, normą subiektywną i kontrolą behawioralną. Znacznie słabsze – i w większości nieistotne – okazały się korelacje gotowości behawioralnej z prężnością psychologiczną i funkcjonalnością wychowawczą rodziny pochodzenia. Te dwie zmienne te są skorelowane wzajemnie a poza tym korelują one – zwłaszcza prężność – z niektórymi wyznacznikami gotowości. Układ zaobserwowanych korelacji istotnych statystycznie pozwala sądzić, że może występować zjawisko mediacji (pośredniczenia) prężności psychologicznej w relacjach pomiędzy funkcjonalnością rodziny generacyjnej a zaangażowaniem rodziców w proces rehabilitacji dzieci.

W literaturze przedmiotu podkreśla się znaczącą rolę relacji rówieśniczych dla społecznego i emocjonalnego rozwoju dziecka ze spektrum autyzmu, zaś polskie przepisy regulują dostępność placówek przedszkolnych, z podkreślaniem konieczności dostosowania ich funkcjonowania do specyfiki potrzeb tej grupy dzieci. Pierwszy jej rozdział poświęciłam literaturze dotyczącej spektrum autyzmu. Opisując funkcjonowanie dziecka ze spektrum autyzmu przywołałam w odwołaniu do literatury przedmiotu kilka przykładów terapii przynoszących określone efekty. W drugim rozdziale zwróciłam uwagę na specyfikę edukacji przedszkolnej dziecka ze spektrum autyzmu, z podkreśleniem roli nauczyciela - wychowawcy w podejmowanych przez niego działaniach. Przywołałam przepisy funkcjonujące w prawie polskim wskazujące na możliwości uczestniczenia dziecka o specjalnych potrzebach edukacyjnych w instytucjach opieki przedszkolnej. Założenia metodologiczne przygotowywanych badań przedstawiłam w trzecim rozdziale. Wskazałam w nim charakter badań, sformułowałam problem badawczy.W rozdziale czwartym zaprezentowałam wyniki swoich badań oraz ich analizę. Ostatnią częścią pracy jest zakończenie zawierające próbę odpowiedzi na postawione w rozdziale metodologicznym pytanie problemowe oraz osobiste przemyślenia i wnioski końcowe. Całość zamyka bibliografia oraz aneks zawierający wzór narzędzia badawczego.

Niniejsz praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich oparty jest głównie o literaturę przedmiotu. Opisane jest w nim społeczeństwo zróżnicowane kulturowo, jego formy i czynniki przyczyniające się do jego powstania. Ukazane w tym rozdziale migracje przyczyniły się głownie do zróżnicowania opisywanej w badaniach społeczności. Na koniec, społeczność lokalna imigrantów została przedstawiona jako zbiorowość, którą łączy terytorium, interakcje społeczne i więzi. W tej części poruszyłam także problem tożsamości, z którym boryka się niejedna jednostka zastanawiająca się nad swoim pochodzeniem. Następny rozdział poświęciłam na zagadnienia opisujące kulturę. Na samym początku skupiłam się na wyjaśnieniu samego pojęcia jakim jest kultura. Przybliżyłam ją w kontekście budowania tożsamości jednostki. Człowiek poszukujący swoich korzeni przede wszystkim skupia się na tradycji, obyczajach, które są wyróżnikiem danej grupy. Opisana kultura ludowa przybliżyła tradycje związane z zespołami, a także imprezy mające na celu integrację ludności społczności zróżnicowanej kulturowo. Przedstawione w tej części pracy animacje, które mają na celu zaktywizować jednostkę, a także organizacje, wspomagają proces łączenia się społeczeństwa, budowania relacji pomiędzy ludźmi. W trzecim rozdziale przedstawione zostały metodologiczne podstawy moich badań. Na początku opisany został problem jak i cele badawcze. Następnie wyjaśnione przeze mnie zostały narzędzia jak i techniki badawcze. Na końcu tego rozdziału skupiłam się na opisaniu doboru próby. W niniejszej pracy ostatni rozdział przedstawia wyniki moich badań. Analizując wszelakie dokumenty związane z zespołem i jego działanością, uzyskałam wiele informacji, które stanowią podstawę analizy materiału empirycznego. Zespół folklorystyczny „Gościszowianki“ ukazany został przeze mnie jako animator, mający na celu integrację społeczności lokalnej gminy Nowogrodziec. Grupa ta prezentuje wiele elementów kultury, które zachowały się w przekazie międzypokoleniowym. Tradycje (pieśni, rękodzielnictwo kulinaria) sprzyjajają integracji społeczności poprzez organizowane przez zespół warszaty, imprezy kulturalne. Prezentowane przez zespół tradycje i obyczaje zawierające unikalne walory, łącząc społeczność, mają szansę przetrwać jeszcze przez długie lata, a zespoły ludowe jako nośnik kultury ludowej, przyczyniają się do jej odrodzenia i kultywowania.

W pierwszej części pracy skupiono się na roli i społecznej funkcji edukacji ukazując jej znaczenie od starożytności do czasów współczesnych. Edukacja, różnie definiowana przez wielu autorów, stanowi podstawę nie tylko rozwoju osobistego. Służy rozwijaniu społeczeństw, podnoszeniu świadomości obywatela i wpływa na sytuację gospodarczą kraju. Jednak problem nierówności w dostępie do edukacji jest nadal powszechny a skala tego problemu, jak wskazuje literatura tego rozdziału jest wciąż duża. Przedstawiono także przyczyny ograniczeń w dostępie do edukacji skupiając się m.in. na czynnikach społeczno – ekonomicznych, biologiczno – psychologicznych oraz pedagogicznych. W drugiej części pracy ukazano środowiskowe uwarunkowania funkcjonowania człowieka w różnych obszarach jego życia, pokazując jak wiejskość i miejskość determinuje warunki życia ich mieszkańców. W dalszym etapie, analizując specyfikę środowiska wiejskiego przedstawiono jak wpływa ono na wybory ścieżek kształcenia i osiągane wyniki w nauce oraz aspiracje edukacyjne mieszkańców wsi. W trzeciej, metodologicznej części pracy określono przedmiot oraz cel badań i sformułowano problem badawczy, który przyjął formę pytania dopełnienia, w związku z potrzebą ukazania szerszego kontekstu analizowanego problemu. Przyjętym więc paradygmatem metodologicznym jest triangulacja badań. W kolejnym etapie sformułowano hipotezę roboczą, której założenia zweryfikowane zostaną w rozdziale empirycznym przy wykorzystaniu metody sondażu diagnostycznego. Przynależną techniką jest tu wywiad a narzędziem jest kwestionariusz wywiadu, który został wykorzystany podczas bezpośrednich spotkań z młodymi dorosłymi mieszkańcami wsi Szklary Górne. Czwarty, ostatni rozdział pracy zawiera wyniki badań – analizę wywiadów z 34 respondentami, mieszkańcami małej wsi, którzy ukończyli edukację podstawową w miejscu zamieszkania a kontynuowali ją w pobliskim mieście. Całość pracy zamyka podsumowanie oraz weryfikacja postawionej hipotezy roboczej. Wszystkie wnioski sformułowane zostały w oparciu o badania własne. Praca zawiera także wykaz literatury, netografię, wykaz ustaw i aktów prawnych na które powoływano się w części teoretycznej oraz przy prezentacji badań. Załączono również spis tabel, wykresów oraz kwestionariusz wywiadu.

Celem niniejszej pracy było zbadanie opinii rodziców i nauczycieli dotyczącej skuteczności metod komunikacji alternatywnej i wspomagającej stosowanych u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym, trudności w ich realizacji oraz korzyści z ich stosowania przez uczestników komunikacji. W pierwszym rozdziale przedstawiono założenia komunikacji alternatywnej i wspomagającej, jej znaczenie, dobór metody AAC do użytkowników oraz wybrane metody komunikacji alternatywnej i wspomagającej. W drugim rozdziale poruszono problematykę mózgowego porażenia dziecięcego, jego definicje i klasyfikacje, przyczyny i diagnozowanie oraz obraz dziecka z mpdz, jak również ukazano wybrane metody usprawniania oraz poruszono temat dziecka z niepełnosprawnością w rodzinie. W rozdziale metodologicznym przedstawiono przedmiot i cele badań, problemy badawcze oraz hipotezy, jak również metodę, technikę i narzędzie badawcze. Ponadto, opisano przyjętą strategię badawczą oraz uzasadniono wybór paradygmatu. Scharakteryzowano również populację badawczą i teren badań. Na końcu poruszono także kwestie etyczne dotyczące prowadzenia badań. Na potrzeby badań stworzono dwa kwestionariusze ankiet – jeden dla rodziców, a drugi dla nauczycieli. W rozdziale empirycznym przedstawiono wyniki badań, opracowane na podstawie analizy zebranych kwestionariuszy ankiety. Wyniki zaprezentowano także w formie graficznej na wykresach i tabelach. Wykazano podobieństwa i różnice w opiniach badanych nauczycieli i rodziców dotyczących skuteczności metod komunikacji alternatywnych i wspomagających stosowanych u dzieci i młodzieży z mózgowym porażeniem dziecięcym jak również podobieństwa i różnice dotyczące wykorzystywania tych metod w środowisku rodzinnym oraz szkolnym. Na końcu pracy sformułowano wnioski z analizy materiału badawczego, jak również dokonano podsumowania całości pracy odnosząc się do literatury oraz badań innych autorów.

W pracy magisterskiej została przedstawiona terapia ręki, która jest formą wspomagania osób z dysgrafią, stanowiącą przejaw dysleksji rozwojowej. Problematyka ta jest bardzo ważna w dzisiejszym świecie, ponieważ coraz więcej osób ma zdiagnozowaną przez Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną dysgrafię i nie radzi sobie z tą trudnością w szkole. Terapia ręki skupia się na całościowym funkcjonowaniu osób. Praca dyplomowa składa się z dwóch rozdziałów teoretycznych, części metodologicznej oraz analizy i interpretacji wyników badań własnych. W pierwszym rozdziale przybliżone zostały pojęcia związane z dysleksją, takie jak: „czytanie”, „pisanie”, „rysowanie” jako elementy sprawiające problem uczniom z dysgrafią. Ukazany został podział trudności w czytaniu i pisaniu oraz koncepcje ujmowania dysleksji ze względu na jej przyczyny, w szczególności patomechanizm dysgrafii i jej charakterystyka. W kolejnym rozdziale przedstawiono zagadnienia dotyczące terapii wspomagającej rozwój motoryki małej. Opisano rozwój motoryki małej, a także możliwości jego diagnozy. Przedstawiona została piramida wielospecjalistycznej oceny dziecka mająca pomóc w obserwacji dziecka. W rozdziale trzecim - metodologicznym - scharakteryzowane zostały pojęcia (między innymi: „przedmiot badań”, „cel badań”, „problemy badawcze”, „metody i techniki badawcze”), które związane są z podjętymi w pracy badaniami. Ostatni rozdział przedstawia opis i analizę badań własnych oraz wnioski, które z nich wynikają.

Tematem niniejszej pracy jest percepcja własnych potrzeb społecznych przez dorosłe osoby z zespołem Downa. Technika badawcza, jaką posłużono się w pracy to indywidualny wywiad pogłębiony. W badaniu wzięło udział siedem osób z zespołem Downa, spełniających kryterium pełnoletności. Były to osoby w przedziale wiekowym 20-52 lat, trzy kobiety i czterech mężczyzn. Praca składa się z czterech rozdziałów. W dwóch pierwszych rozdziałach przedstawiono zarys teoretyczny, związany z zagadnieniami dotyczącymi zespołu Downa oraz z potrzebami społecznymi. W rozdziale trzecim opracowano metodologiczne podstawy pracy. W rozdziale czwartym przeprowadzona została analiza i interpretacja zebranego materiału. Zakończenie pracy prezentuje zrealizowane cele, a także korzyści wynikające z przeprowadzenia badań i uzyskanych wyników. Przeprowadzenie badań umożliwiło przede wszystkim wyodrębnienie potrzeb społecznych, identyfikowanych przez dorosłe osoby z zespołem Downa. Na podstawie materiału badawczego zostały również określone uwarunkowania zaspokajania potrzeb społecznych respondentów, a także sposoby oraz jakość ich zaspokojenia. Badania pokazały, iż czynniki realizacji potrzeb społecznych przez dorosłe osoby z zespołem Downa są zarówno związane z ich indywidualną postawą i wewnętrznymi przekonaniami, jak i ze środowiskiem, do którego przynależą. Uzyskane informacje mogą przyczynić się do dalszych rozważań na temat poziomu zaspokajania potrzeb dorosłych osób z niepełnosprawnością intelektualną, szczególnie z zespołem Downa.

Każdy człowiek dysponuje określonym czasem. Przeznaczany jest on na różne aktywności w zależności od potrzeb i pełnionych ról społecznych. Ważne miejsce powinien zajmować w naszym życiu także czas wolny, który umożliwia wypoczynek, rozwijanie pasji, pracę nad sobą, oddawanie się przyjemnym aktywnościom.Od najmłodszych lat warto kształtować właściwy sposób spędzania i organizacji czasu wolnego. Rodzice, rodzina odgrywa niezmiernie ważną rolę, ponieważ to oni jako najbliższe otoczenie stają się wzorem do naśladowania, także w spędzaniu czasu wolnego.Rodzice powinni zadbać aby aktywności wybierane dla dzieci były dostosowane do ich możliwości. Warto również aby oboje rodzice byli zaangażowani w organizację czasu swoich dzieci. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy poświęcony jest w pełni tematyce czasu wolnego. Drugi rozdział zawiera charakterystykę dziecka w wieku przedszkolnym. Rozdział trzeci to metodologia badań własnych. W rozdziale czwartym znajduje się analiza i interpretacja wyników badań.

Temat niniejszej pracy to Postawy nauczycieli i pedagogów wobec uczniów z ADHD. Powstała ona w celu ukazania wiedzy, doświadczenia, emocji i postępowania nauczycieli i pedagogów posiadających różny stopnień awansu zawodowego i nauczających różnych przedmiotów wobec uczniów z nadpobudliwością psychoruchową z deficytem uwagi. W pierwszym rozdziale zostaje poruszony temat ADHD, jego objawy, leczenie, klasyfikacje DSM V oraz ICD 10 oraz chronologicznie przedstawiona historia tego zaburzenia. W drugim rozdziale zostaje przedstawiona definicja postaw, historia badań nad postawą, oraz komponenty postaw. W tym rozdziale ukazane są badania na temat postaw wobec osób z różnymi niepełnosprawnościami. Trzeci rozdział skupia się na metodologii badań. W tej części pracy ukazane są problemy badawcze, hipotezy oraz zmienne i wskaźniki. W czwartym rozdziale pojawia się analiza wyników przeprowadzonych badań na potrzeby pracy. Z wyników badań można się dowiedzieć, że polscy nauczyciele i pedagodzy nie posiadają wystarczającej wiedzy i doświadczenia na temat ADHD. Kolejnym poruszanym zagadnieniem są emocje jakie towarzyszą nauczycielom i pedagogom podczas pracy z uczniem z ADHD. Wyniki badań wykazały, że większość nauczycieli i pedagogów pracujących z uczniami z ADHD doświadcza emocji trudnych: frustracji, zniecierpliwienia, złości. Następnie poruszony został temat metod i form stosowanych przez nauczycieli i pedagogów w pracy z dziećmi z nadpobudliwością psychoruchową z deficytem uwagi. Według przeprowadzonych badań nauczyciele znają i korzystają z dostępnych metod i form. Wykorzystują w swojej pracy dostępną literaturę na ten temat. Można więc powiedzieć, że mimo braku wystarczającej wiedzy , o czym już wspomniano powyżej jednak polscy nauczyciele dążą do jej uzupełniania oraz starają się pomóc swym podopiecznym z ADHD i ich rodzicom.

Celem pracy jest zbadanie znaczenia środowiska w kształtowaniu się osobowości borderline na podstawie wywiadów pogłębionych. Dysertację otwierają teoretyczne rozważania dotyczące zaburzenia osobowości borderline, rys historyczny i terminologiczny zaburzenia, klasyfikacja oraz kryteria diagnostyczne, etiologia według stanowisk współczesnych badaczy, leczenie borderline, a także rola najbliższego środowiska w pomocy osobie, u której zaburzenie to się rozwinęło. Następnie omówione zostały środowiskowe aspekty kształtowania się osobowości - przedstawiono pojęcie i teorie osobowości, typy osobowości oraz znaczenie środowiska w kształtowaniu się osobowości. W pracy zastosowane zostały badania jakościowe, zaś przyjęty paradygmat fenomenologiczny wyznaczył metodę otwartego wywiadu pogłębionego. Wywiady zostały przeprowadzone z 5 osobami z orzeczonym zaburzeniem osobowości borderline. Wyniki badań wykazały, iż środowisko ma ogromne znaczenie w kształtowaniu się osobowości borderline. Każda z badanych osób wskazała, iż to relacje z najbliższym otoczeniem są według niej najważniejszym czynnikiem, który doprowadził do ukształcenia się tego zaburzenia. Co więcej, badania wykazały, iż środowisko ma także bardzo duże znaczenie w leczeniu zaburzeń typu borderline, ponieważ według badanych, wsparcie oraz pomoc uzyskane od najbliższych osób odgrywa dużą rolę w powodzeniu leczenia.

Rodzina i przedszkole stanowią najważniejsze środowiska wychowawcze małego dziecka. Ich zadaniem jest wprowadzić przedszkolaka do świata dorosłych, nauczyć samodzielności, uczyć sztuki życia. Od momentu przekroczenia progu przedszkola przez dziecko rodzice wraz z przedszkolem mają (a na pewno powinni mieć) wspólny cel wychowawczy. Niniejsza praca dotyczyła określenia oczekiwań rodziców wobec przedszkoli publicznych i prywatnych, a także poznania różnic w oczekiwaniach rodziców posyłających dzieci do placówek publicznych, jak i prywatnych. Wyniki badań wykazały, że obecnie rodzice zdają sobie sprawę, jakie ogromne znaczenie ma placówka przedszkolna dla dalszego życia dziecka. Rodzice zwracają uwagę na bezpieczeństwo, dyscyplinę, podejście do nauczania specjalne potrzeby i wartości. Czynniki takie jak warunki, godziny otwarcia/zamknięcia, lokalizacja i cena również odgrywają ważną rolę we właściwym wyborze przedszkola i tylko biorąc pod uwagę wszystkie powyższe czynniki rodzice są w stanie wybrać najlepszą placówkę, dla ich pociechy.

„Nie ma kaleki, jest człowiek” - te słowa Marii Grzegorzewskiej w prosty sposób opisują osobę z niepełnosprawnością, która pomimo napotykanych na swojej drodze trudności, będących nie raz abstrakcją dla przeciętnej jednostki, jest takim samym człowiekiem, co inni. Jednak społeczeństwo często patrzy na nią przez pryzmat jej problemów i deficytów, tworząc swoje subiektywne, niekiedy daleko odbiegające od rzeczywistości obrazy niepełnosprawności. Obrazy te mogą być bardzo różne w zależności od danej grupy, jej wieku, wykształcenia, pochodzenia. W niniejszej pracy poruszany jest temat obrazu niepełnosprawności w percepcji studentów szkół wyższych muzycznych i pedagogicznych. W pierwszej części pracy opisywane jest zjawisko niepełnosprawności. Przytacza się jej liczne definicje, modele i ich konsekwencje oraz charakterystykę jej rodzajów. Poza tym, zwraca się uwagę na potrzeby i problemy osób z niepełnosprawnościami oraz wyrażane względem nich postawy społeczeństwa. Druga część dotyczy uczniów szkół wyższych, czyli osób będących w okresie wyłaniającej się dorosłości. Dokonano opisu tego okresu, a także charakterystyki studentów wyższych szkół muzycznych oraz szkół pedagogicznych. Następną jej częścią jest metodologia badań, w której na bazie dostępnej literatury opisany został przyjęty proces badawczy. Ostatnia część pracy dotyczy analizy i interpretacji zebranego materiału badawczego. Dokonano w niej charakterystyki badanych studentów oraz analizy przeprowadzonych badań, pod kątem różnic percepcji osób z niepełnosprawnościami obu badanych grup studentów ze względu na rodzaje niepełnosprawności, jej model oraz funkcjonowanie osób z niepełnosprawnościami w sferze społecznej, fizycznej i psychicznej. Na zakończenie formułowano również wnioski z badań. Wyniki badań wskazały, że studenci kojarzą niepełnosprawność głównie z widocznymi dysfunkcjami. Jednak pomimo stereotypowego postrzegania jej rodzajów, mają dużą świadomość istnienia barier stwarzanych przez środowisko i patrzą na zjawisko niepełnosprawności zgodnie z modelem zintegrowanym. Studenci za najważniejsze formy pomocy osobom z niepełnosprawnościami uważają te medyczne, a zaraz po nich społeczne i psychologiczne. Duża refleksyjność i wrażliwość studentów pozwalają im spojrzeć w pozytywny sposób na osoby z niepełnosprawnościami, jednak często ich pierwsze skojarzenia na temat niepełnosprawności należą do tych pejoratywnie nacechowanych. Warto zaznaczyć, że pomimo odmienności wybranych studiów nie zaobserwowano istotnych różnic w percepcji osób z niepełnosprawnościami.

W niniejszej pracy podjęto się analizy zjawiska cyberprzemocy doświadczonej przez studentów. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy rozdział teoretyczny, dotyczący wprowadzenia w zagadnienie cyberprzemocy, zawiera podrozdziały na temat zjawiska przemocy w ujęciu definicyjnym, rodzajów przemocy, przyczyny i skutków cyberprzemocy oraz możliwości zapobiegania i przeciwdziałania cyberprzemocy. Drugi rozdział teoretyczny obejmuje problematykę młodzieży w okresie wczesnej dorosłości. Zaprezentowano tu ujęcie psychologiczne etapu wczesnej dorosłości oraz charakterystykę młodzieży studiującej. Zawarto również informacje na temat współczesnej technologii informacyjnej w życiu studentów oraz przytoczono badania prowadzone nad cyberprzemocą. Trzeci rozdział obejmuje zagadnienia metodologiczne badań własnych. Przedstawiono w nim przedmiot i cel badań, problemy badawcze i strategię badań. Omówiono metodę badawczą, stosowaną podczas badań. Uwzględniono organizację badań, dobór próby i terenu badawczego oraz etykę badań. Ostatni rozdział, prezentuje opinie studentów na temat własnych doświadczeń z cyberprzemocą. Dokonano tutaj charakterystyki badanych osób oraz zanalizowano wyniki badań pod kątem: okoliczności doświadczania cyberprzemocy przez studentów, przyczyny i sprawcy cyberprzemocy, skutki cyberprzemocy, sposoby radzenia sobie z cyberprzemocą oraz podsumowanie badań. Cyberprzemoc to naruszanie wolności osobistej jednostki- szantażowanie, zastraszanie, poniżanie, nękanie, grożenie czy prześladowanie o każdej porze dnia i nocy, która prowadzi do psychicznych, fizycznych, moralnych oraz społecznych konsekwencji dla ofiar. Najszybszym i najczęściej stosującym rodzajem pomocy jest szukanie wsparcia wśród osób najbliższych i zaufanych znajomych, z którymi ofiara może porozmawiać, poszukać wsparcia oraz podjąć kroki, zmierzające do wydostania się z tej sytuacji, uwolnienia się od agresora.

Czasy współczesne charakteryzują się niesamowitym postępem technologicznym i ogromnymi przemianami społeczno-ekonomicznymi, które z jednej strony ułatwiają współczesne życie, z drugiej strony wszelkie udogodnienia nie sprawiają, że człowiek ma więcej czasu, wręcz przeciwnie, wciąż skarży się na jego brak. Czas wolny to termin, który w najprostszy sposób można wytłumaczyć, jako czas wolny od obowiązków, pracy czy szkoły. Ludzie często rezygnują z odpoczynku, czy innych form aktywności, które wpłynęłyby pozytywnie na ich funkcjonowanie, wybierając pracę. Nie przypadkowo takie zjawiska i choroby cywilizacyjne, jak pracoholizm, depresja, otyłość to znak XXI wieku. To właśnie styl życia i brak czasu wolnego są jedną z głównych przyczyn tych przypadłości, dlatego tak ważna jest profilaktyka i uświadamianie ludzi o istotności czasu wolnego. Uczniowie szkół muzycznych to jedna z grup, która cierpi na brak czasu wolnego. Związane jest to przede wszystkim z długimi godzinami spędzanymi w szkole na lekcjach, a następnie na nauce i ćwiczeniach gry na instrumencie. Osoby te, ze względu na małą ilość czasu wolnego, wiele wyrzeczeń i rezygnacji z przyjemności na rzecz zajęć muzycznych, kształtują też umiejętności dobrej organizacji swojego czasu. Niestety nie jest to takie proste, wiele osób rezygnuje z nauki w szkole muzycznej właśnie ze względu na nadmiar obowiązków i brak czasu wolnego, tracąc szansę na rozwijanie swoich talentów muzycznych. Niniejsza praca składa się z części teoretycznej i badawczej. W pierwszym rozdziale przedstawiona jest problematyka czasu wolnego, w której opisana jest jego terminologia oraz rys historyczny. Przybliżono funkcje czasu wolnego, współczesne formy jego spędzania oraz zaprezentowano wyniki dostępnych badań nad czasem wolnym uczniów. Drugi rozdział dotyczy ucznia uzdolnionego muzycznie. W tej części scharakteryzowano pojęcie oraz modele zdolności. Opisano prawidłowości rozwoju muzycznego oraz uzdolnienia muzyczne i ich uwarunkowania, kończąc na przedstawieniu edukacji dziecka uzdolnionego muzycznie. Trzeci rozdział dotyczy metodologii badań własnych. Sformułowano tu przedmiot i cel badań, jak również problemy i hipotezy badawcze. Wskazano zmienne i ich wskaźniki. Opisano przyjętą strategię badawczą, metody, techniki i narzędzie badawcze. Przybliżono również organizację badań, teren i populację badawczą, a także etykę badań. Natomiast rozdział czwarty ma charakter empiryczny i odnosi się do czasu wolnego uczniów starszych klas szkół muzycznych. Przedstawiono w nim wyniki oceny ilościowej i jakościowej czasu wolnego badanej grupy. Omówiono preferowane formy spędzania czasu wolnego przez uczniów starszych klas szkół muzycznych oraz rolę, jaką przypisują oni czasowi wolnemu. Prezentowane są uwarunkowania czasu wolnego badanej grupy oraz wnioski z badań. Wyniki przeprowadzonych badań wykazały, że uczniowie starszych klas szkół muzycznych mają czas wolny, ale jest go bardzo mało, jednak wskazują na jego wysoką jakość

Metoda Tomatisa wywodzi się z Francji, gdzie została opracowana przez francuskiego lekarza Alfreda Tomatisa. Swoje działanie opiera na stymulacji neurosensorycznej mózgu, co wpływa na całościową poprawę funkcjonowania odbiorcy terapii. W pracy została zbadana opinia rodziców oraz terapeutów pracujących tą metodą na temat jej skuteczności. Praca składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy dotyczy metody Tomatisa. Poruszony został tam aspekt historyczny i rozwój metody na przestrzeni lat, oraz jej sposób funkcjonowania w obecnych czasach. Opisano istotę metody oraz sposobu w jaki oddziałuje ona na mózg odbiorcy. Zwrócono uwagę na działanie terapii z uwzględnieniem różnic między słyszeniem a słuchaniem i wpływu metody na te obszary. Wskazano adresatów terapii metodą Tomatisa, efekty jakie może ona wywoływać oraz obszary, w których ma ona zastosowanie, Ostatnia część tego rozdziału dotyczy opisu faz przeprowadzania metody Tomatisa. W kolejnym rozdziale została omówiona terapia pedagogiczna. Opisano specyfikę procesu terapeutycznego, później omówione zostały koncepcje terapii pedagogicznej. Kolejny punkt dotyczy organizacji terapii pedagogicznej z uwzględnieniem zasad jej przeprowadzania. Omówiony został także aspekt specjalnych potrzeb edukacyjnych. Na końcu analizie poddano znaczenie oraz rolę terapeuty i rodziców w procesie terapeutycznym dziecka. Trzeci rozdział dotyczy metodologii badań własnych. W tej części pracy podano przedmiot i cele badania. Opisano problemy i hipotezy badawcze. Następnie zostały omówione oraz wskazane zmienne i wskaźniki badania. Poruszono także problematykę strategii badawczej. Kolejny podpunkt dotyczy metod, narzędzi i technik badawczych. Następnie omówiona została organizacja badań, teren i populacja badacza. Na koniec poruszono problematykę etyki badań. Ostatni rozdział to analiza i interpretacja zebranego materiału badawczego. Dokonano charakterystyki badanej populacji. Przytoczono opinie badanych na temat skuteczności metody Tomatisa w odniesieniu do całościowego rozwoju i funkcjonowania odbiorców terapii, oceniono skuteczność terapii w kontekście rodzajów zaburzeń występujących u uczestników zajęć, a także opisano opinię badanych na temat skuteczności metody Tomatisa z uwzględnieniem korzyści zauważanych w poszczególnych sferach funkcjonowania. Na zakończenie porównano opinie rodziców i terapeutów związane z czynnikami decydującymi o skuteczności metody oraz sformułowano wnioski z badań. Badania pokazały, że Trening stymulacji słuchowej Tomatisa skutecznie wpływa na poprawę rozwoju i funkcjonowania odbiorców terapii. Zgodnie z opinią respondentów terapia metodą Tomatisa znajduje swoje zastosowanie głównie w całościowych zaburzeniach rozwojowych oraz w przypadku trudności językowych. Kolejnym wnioskiem wyciągniętym z analizy tych badań było stwierdzenie, iż metoda Tomatisa ma pozytywny wpływ na ogólny rozwój dziecka, rozwój jego możliwości intelektualnych, komunikację, większy zasób słownictwa, płynność w

Celem pracy jest ukazanie procesu adaptacji rodzin do wychowywania dziecka z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, ich funkcjonowania, a także poznanie przeżyć rodziców na poszczególnych etapach przystosowania oraz czynników wpływających na te przeżycia. Praca zawiera analizę pojęciową autyzmu, obowiązujące klasyfikacje zaburzeń ze spektrum autyzmu, sposoby diagnozowania dzieci, przyczyny autyzmu oraz ich funkcjonowanie w szkole i przedszkolu. Rozdział drugi poświęcony jest problematyce rodziny wychowującej dziecko z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, etapach adaptacji do wychowywania dziecka oraz badaniach nad procesem adaptacji, a także na szeroko pojętym wsparciu rodzin. Rozdział trzeci przybliża metodologię badań własnych - przedmiot badań, problemy oraz strategie badawcze, metodę badawczą, teren i populację, a także etykę w badaniach. Rozdział czwarty zawiera analizę przeprowadzonych badań. Przedstawia ona aktualną sytuację rodzin wychowujących dziecko z zaburzeniem ze spektrum autyzmu, zmiany w podejściu rodziców do autyzmu, czynniki sprzyjające i utrudniające proces adaptacji. Ponadto zawiera rodzaje systemu wsparcia, jakie otrzymuje rodzina dziecka z autyzmem oraz subiektywną opinię badanych dotyczącą ich działań osiągniętych efektów i zadowolenia z rozwoju dziecka. W zakończeniu przedstawiona została synteza uzyskanych wyników badań oraz wnioski dla praktyki pedagogicznej.