List Dyrekcji IPs do społeczności akademickiej
Jak dobrze wiemy wszystkie zajęcia i konsultacje odbywające się na uczelni w bezpośrednim kontakcie z wykładowcami zostały do dnia 14.04.2020 zawieszone, w związku z czym praca akademicka nas wszystkich z dnia na dzień uległa całkowitej zmianie, do czego nie mogliśmy się wcześniej przygotować. Uniwersytecka tradycja - zobowiązująca nas do utrzymywania bezpośrednie relacji mistrz – uczeń – została gwałtownie przerwana. Także wszystkie inne bezpośrednie kontakty międzyludzkie zostały z dnia na dzień zastopowane, co u wielu z nas może rodzić poczucie izolacji, wyobcowania czy zagrożenia. Powstaje pytanie, jak warto zareagować w tej nowej dla całej społeczności akademickiej sytuacji? Czy możemy sobie w niej jakoś pomóc? Jak?
Wydaje się, że w tej trudnej sytuacji jedynie wzajemne wsparcie, empatia i zrozumienie na linii Student - Wykładowca, pozwolą nam spokojnie przejść przez jeden z najtrudniejszych w ostatnich kilkudziesięciu latach semestrów akademickich. Jak dotychczas całe kształcenie psychologii na UWr realizowaliśmy w murach uczelni, dlatego przygotowanie materiałów do pracy on-line jest dla kadry akademickiej sporym wyzwaniem. Dlatego do Studentów kierujemy apel o docenienie tych starań, nawet jeśli nie będą one wolne od niedociągnięć i nieporadności, bowiem jako nauczyciele uniwersyteccy jak do tej pory nie specjalizowaliśmy się w kształceniu Studentów na odległość, ale zrobimy wszystko, aby było ono jak najlepsze. Z drugiej strony apelujemy również do Wykładowców, aby docenili wszelkie przejawy zaangażowania Studentów w naukę na odległość. Praca ta będzie od Studentów wymagać większej motywacji, samodyscypliny, samodzielności, ale może też przyczynić się do rozwoju nowych kompetencji. Spróbujmy bowiem spojrzeć na zaistniałą sytuację nie tylko jak na źródło problemów i uciążliwości, ale jako na wyzwanie, któremu powinniśmy sprostać, i które może nas nauczyć czegoś nowego. Jak każda sytuacja trudna, także i ta może stać się dla nas wyzwaniem, które – mimo wszelkich uciążliwości –wzbogaci nas: pogłębi naszą wzajemną życzliwość, wyrozumiałość, poczucie międzyludzkiej solidarności w trudnym położeniu nas wszystkich. Miejmy nadzieję, że Wykładowców pobudzi do jeszcze większego zaangażowania dydaktycznego i kreatywności w tym zakresie, bowiem wypracowane przez lata schematy pracy ze studentami wymagają obecnie dostosowania do nowych realiów. Z kolei dla Studentów nauka pracy w zdalnej formule może okazać się czymś bardzo cennym i przyszłościowym, bowiem psychologowie pracujący w obszarze zarówno psychologii zarządzania, ale też w nurcie klinicznym/terapeutycznym coraz częściej wykorzystują narzędzia pracy on-line w kontaktach z przełożonymi, współpracownikami, pacjentami etc., dlatego zdobyte przy okazji kryzysowej sytuacji kompetencje już niedługo mogą okazać się przydatne na polu zawodowym.
Bądźmy empatyczni. Chłodny i racjonalny ogląd sytuacji, śledzenie statystyk winnych krajach, do których epidemia dotarła wcześniej, pozwala nam wyobrazić sobie ogrom problemów, który może nas jeszcze spotkać. Powiedzmy to sobie szczerze - problemy te nie zakończą się za 2-3 tygodnie, ale najprawdopodobniej (oby!) za kilka miesięcy. Niektórzy pracownicy, jak i studenci Instytutu, będą chorować czy doświadczą choroby swoich bliskich. Pamiętajmy też o mniej oczywistych sytuacjach. Przykładowo: większość naszych pracowników ma dzieci, którymi musi się opiekować, podczas gdy żłobki, przedszkola, szkoły są zamknięte. Część ze studentów (nie tylko) może popaść w kłopoty finansowe z powodu zamkniętych restauracji, sklepów itp. gdzie pracowali. Apelujemy - starajmy się, ale oceniajmy się wzajemnie liberalnie i wyrozumiale. Myślmy o potrzebach drugiej strony - na przykład starajmy się dawać odnośniki tylko do treści możliwych do znalezienia w internecie (filmy, prezentacje, artykuły dostępne na google scholar). Ten semestr musimy dokończyć za wszelką cenę - bez dużych strat! Ogromne zagrożenie epidemiologiczne dotyczy nas wszystkich w równym stopniu, dlatego prosimy o wzajemną solidarność i wyrozumiałość, bowiem w zaistniałej trudnej sytuacji nie powinno być między nami podziałów, powinniśmy być razem, gotowi nie tylko do wzajemnej współpracy w nowej formule, ale też do wzajemnej pomocy.
Apelując o spokój i współpracę, jednocześnie przypominamy, aby najbliższy czas wykorzystać racjonalnie, stosując się do zaleceń epidemiologicznych służących zabezpieczeniu zdrowia nas wszystkich. Tylko kategoryczne unikanie wszelkich kontaktów społecznych może w pewnym stopniu ograniczyć rozwój koronawirusa, dlatego szanując zdrowie własne, ale też życie osób, które są w grupie wysokiego ryzyka, traktujmy wszelkie zalecenia epidemiologiczne z najwyższą powagą.
Trudna sytuacja, w której wszyscy bez wyjątku się znaleźliśmy, może więc z czasem stać się jeszcze trudniejsza, ale aby zminimalizować ryzyko jej zaostrzenia oraz jej konsekwencje, ograniczmy kontakty społeczne poza domem do absolutnego i koniecznego minimum, co zresztą już zrobiła zdecydowana większość z nas.
Jak podkreślono powyżej, wszyscy razem uczymy się funkcjonować w tej nowej, wyjątkowej sytuacji, dlatego jeszcze raz prosimy o wzajemną wyrozumiałość, życzliwość i zachowanie spokoju. Miejmy nadzieję, że jak po przeżyciu każdej trudnej sytuacji, tak i po tej poczujemy się mocniejsi jako wspólnota akademicka, a także na nowo docenimy zwykły dzień w murach uczelni, w którym mogliśmy prowadzić i uczestniczyć w zajęciach.
Z pozdrowieniami,
dyrekcja Instytutu Psychologii UWr
dr hab. Piotr Sorokowski prof. UWr
dr Marta Kochan-Wójcik
dr Tomasz Frąckowiak
dr Joanna Piskorz
